Ślubowanie (film 1937)

Ślubowanie (jid. Tkhijes khaf) – polski film fabularny z 1937 roku w języku jidysz. W filmie gościnnie wystąpił Chór Wielkiej Synagogi w Warszawie.

Ślubowanie
Tkhijes khaf
Gatunek

obyczajowy

Data premiery

20 sierpnia 1937

Kraj produkcji

Polska

Język

jidysz

Reżyseria

Henryk Szaro,
Zygmunt Turkow

Scenariusz

Henryk Bojm

Główne role

Zygmunt Turkow
Kurt Katsch

Muzyka

Izo Szajewicz

Zdjęcia

Stanisław Lipiński

Scenografia

Jacek Rotmil,
Stefan Norris

Kostiumy

Okey

Produkcja

Leo-Film

Fabuła

edytuj

Podobnie, jak film Dybuk z 1937, dotyczy żydowskiej tradycji. Fabuła nawiązuje do przypowieści o tym, że kobieta jest wyznaczona swojemu przyszłemu mężowi czterdzieści dni przed opuszczeniem łona matki. Dwaj przyjaciele składają ślubowanie, że ich dzieci (jeśli będą przeciwnych płci), zostaną sobie poślubione. Poręczycielem tego przyrzeczenia ma być sam prorok Eliasz. Ich dorosłe dzieci, mimo że nie wiedziały o przyrzeczeniu ojców, zakochały się w sobie. Jednak obaj ojcowie próbowali złamać dane słowo. Sytuacja ta zmusiła do interwencji proroka Eliasza, który pojawił się siedem razy, za każdym razem w innej postaci.

Będące w posiadaniu Filmoteki Narodowej fragmenty liczą łącznie 61 minut; w zachowanej wersji czołówka oraz napisy rozdzielające poszczególne akty są w języku litewskim.

Obsada

edytuj

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Opowieść zatopionych synagog – przegląd przedwojennego filmu żydowskiego, w: XI Dzień Judaizmu – Poznań – 8-19.1.2008 (program towarzyszący), Poznań, 2008, s.21.