Śmierć Kliniczna
Śmierć Kliniczna – polski zespół punkrockowy, łączący ten styl z elementami reggae i jazzu.
Rok założenia | |
---|---|
Rok rozwiązania | |
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Wydawnictwo |
Tonpress |
Powiązania | |
Skład | |
Jacek Szafir Wojciech „Czyczko” Jaczyczko Marek Czapelski Leszek Biolik Ireneusz Zawadzki Dariusz „Adler” Mazurkiewicz | |
Byli członkowie | |
Jerzy „Mercedes” Mercik Dariusz Dusza | |
Współpracownicy | |
Antoni „Ziut” Gralak Mateusz Pospieszalski Piotr Malak |
Historia
edytujPowstał w 1981 w Gliwicach założony przez gitarzystę Dariusza Duszę, basistę Wojciecha Jaczyczko, perkusistę Marka Czapelskiego i wokalistę Jerzego „Mercedesa” Mercika. Autorami tekstów dla zespołu byli Dariusz Dusza[1] i Wojciech Kurdziel.
W 1982 wystąpili na Festiwalu w Jarocinie, który został udokumentowany przez Pawła Karpińskiego krótkim filmowym reportażem z festiwalu pt. Jarocin '82 (w filmie przez moment przewija się postać J. Mercika). Ten sam reżyser rok później nakręcił dokument o zespole zatytułowany „Śmierć Kliniczna”, a także wykorzystał fragment utworu „Paciorek” w swoim kolejnym filmie pt. To tylko rock. W 1983 do zespołu dołączył drugi wokalista Jacek Szafir i już z nim Śmierć Kliniczna występowała na festiwalach: w Opolu, FAMA w Świnoujściu, „Rockowisko” w Łodzi i Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie.
W tym samym roku muzycy nagrali trzy utwory: „Nasza Edukacja” (znany też jako „Edukacja – kopulacja”), „Nienormalny świat” i „ASP” z których dwa pierwsze ukazały się na singlu „Nienormalny świat"[2]. We wrześniu tego samego roku Śmierć Kliniczną opuścił Jerzy Mercik. Skład zespołu został powiększony o grającego na trąbce Antoniego „Ziuta” Gralaka, później dołączył jeszcze saksofonista Mateusz Pospieszalski[1].
Na początku 1984 zespół zarejestrował w studiu kolejne dwa utwory: „Jestem ziarnkiem piasku” oraz „Psychopata” na drugi singel. Piosenka „Psychopata” nie została dopuszczona przez cenzurę do publikacji ze względu na treść (ukazała się dopiero w 2009 przy okazji reedycji kompilacji Jeszcze młodsza generacja). W tej sytuacji na singlu „Jestem ziarnkiem piasku” oprócz utworu tytułowego znalazła się nagrana rok wcześniej piosenka „ASP"[2]. Po ukazaniu się singla grupa ponownie odwiedziła wszystkie ważniejsze festiwale rockowe. Latem 1984 po festiwalu jarocińskim odszedł z zespołu Dariusz Dusza (zakładając Absurd i grając w Shakin Dudi)[1], natomiast pozostali muzycy uzupełniając skład Ireneuszem Zawadzkim (gitara) i Leszkiem Biolikiem (gitara i śpiew), próbowali grać zupełnie nowy repertuar, całkowicie odmienny od dotychczasowego.
W połowie 1985 w klubie „Remont” w Warszawie[1] miał miejsce pierwszy (i zarazem ostatni) koncert nowej „Śmierci Klinicznej”. Muzyka stanowiła mieszankę ostrego rockowego grania z jazz rockiem i była całkowitym zaskoczeniem dla dotychczasowych fanów zespołu. W rezultacie Marek Czapelski został w Warszawie (później grał m.in. w Maanam), Szafir wyjechał do Grecji, a pozostali muzycy (Jaczyczko, Zawadzki) wrócili na Śląsk. Jesienią 1985, po powrocie Szafira i ponownie z Mercikiem założyli zespół R.A.P.[1]. W 1986 r. Zespół zagrał wiosną koncerty w katowickim Akancie i gliwickim Gwarku oraz bezpośrednio po występie formacji RAP na festiwalu w Jarocinie.
W 1989 utwory zespołu pojawiły się na bootlegowej kasecie Punk, Reggae Party[1].
Obecnie trzon Śmierci Klinicznej, Dariusz Dusza i Jerzy Mercik współtworzą reggae'owo-punkową grupę DiM, która w styczniu 2007 nagrała swój pierwszy album zatytułowany Same dobre wiadomości[3].
We wrześniu 2016 r. Dusza i Mercik zagrali w Gliwicach koncert z okazji trzydziestopięciolecia powstania zespołu. W październiku nakładem wydawnictwa Zima Records ukazał się LP „Nienormalny świat”.
Muzycy
edytuj- Jerzy „Mercedes” Mercik – wokal (1981–1983)
- Jacek Szafir – wokal, instrumenty perkusyjne (1983–1986)
- Wojciech „Czyczko” Jaczyczko – gitara basowa (1981–1986)
- Dariusz Dusza – gitara (1981–1984)
- Marek Czapelski – perkusja (1981–1985)
- Leszek Biolik – gitara (1984–1985)
- Ireneusz Zawadzki – gitara (1984–1986)
- Dariusz Adler Mazurkiewicz – perkusja (1985–1986)
Współpracownicy:
- Antoni „Ziut” Gralak – trąbka (1983–1985)
- Mateusz Pospieszalski – saksofon (1983–1985)
- Piotr Malak – saksofon (1983)
Dyskografia
edytujAlbumy
edytuj- Śmierć Kliniczna (1996)
- Śmierć Kliniczna 1982–1984 (2001)
- Nienormalny świat (2016 – winyl), (2017 – cd)
Single
edytuj- „Nienormalny świat” (1983)
- „Jestem ziarnkiem piasku” (1984)
Kompilacje różnych wykonawców
edytuj- Kultowa Dekada 4 – Alternatywnie (2005) – utwór: „Nienormalny świat"
- Jeszcze młodsza generacja (reedycja 2009) – utwór: „Psychopata"
- Kultowa Dekada 5 – Alternatywnie ciąg dalszy (2006) – utwór: „Nasza Edukacja"
Bootlegi
edytuj- Punk, Reggae Party (1989) – kaseta z koncertami z lat 1983–1984
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Leszek Gnoiński, Encyklopedia polskiego rocka, Jan Skaradziński, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 407, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642 .
- ↑ a b Tylko Polski Rock Webring , Śmierć Kliniczna [online], W matni [dostęp 2010-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-19] (pol.).
- ↑ Płyta „Same dobre wiadomości” – Dim [online], Onet.pl, 25 stycznia 2008 [dostęp 2010-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-23] (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Strona z materiałami o zespole. pawnhearts.eu.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-19)].