Wikipedia

Śmierć ze śmiechu

Śmierć ze śmiechu – rzadka przyczyna śmierci, zazwyczaj w mechanizmie zatrzymania akcji serca i asfiksji spowodowanych napadem śmiechu. Przypadki zgonów z tego powodu odnotowywano od starożytnej Grecji do czasów współczesnych.

Chryzyp rzekomo zmarł ze śmiechu
Der Tod des Dichters Pietro Aretino autorstwa Anselma Feuerbacha

Patofizjologia edytuj

Śmierć może nastąpić z powodu kilku patologii wiążących się ze śmiechem. Zawał mostu i rdzenia przedłużonego może wywołać patologiczny śmiech[1].

Śmiech może spowodować atonię i zapaść (po angielsku funkcjonuje termin „gelastic syncope”, co znaczy „omdlenie śmiechowe”)[2][3][4][5], i to właśnie może spowodować uraz. Drgawki wywołane śmiechem mogą być powodowane lokalnymi zmianami w podwzgórzu[6]. W zależności od wielkości zmian labilność emocjonalna może być oznaką stanu nagłego, nie będąc samą w sobie przyczyną zgonu. Drgawki związane ze śmiechem łączy się także z móżdżkiem[7].

Historyczne zgony powiązane ze śmiechem i doniesienia medialne edytuj

  • Jedno z doniesień starożytnych opowiada o śmierci Chryzypa, żyjącego w trzecim stuleciu przed Chrystusem greckiego filozofa, reprezentującego stoicyzm. Diogenes Laertios (7.185) opowiada, jakoby stoik dostrzegł osła zjadającego mu figi. Nakazał on niewolnicy napoić osła niemieszanym winem. Rzekomo tak go to rozśmieszyło, że zmarł[8].
  • W 1410 król Marcin I Ludzki zmarł na skutek nałożenia się niestrawności i niekontrolowanego śmiechu[9].
  • Istnieją pogłoski, zgodnie z którymi w 1556 Pietro Aretino zmarł na skutek uduszenia się z nadmiaru śmiechu[10].
  • Wedle innych w 1660 Thomas Urquhart, szkocki arystokrata, polihistor i pierwszy tłumacz prac François Rabelaisa na angielski, miał umrzeć, śmiejąc się po usłyszeniu, że Karol II Stuart objął tron[11][12].
  • W 1782 niejaka pani Fianitzherbert zmarła ze śmiechu. W środowy wieczór oglądała aktora Bannistera w Operze żebraczej, śmiała się wraz z resztą widowni z jego komicznego wykonania roli Polly Peachum. Nie potrafiła jednak przestać się śmiać i musiała opuścić teatr. Śmiała się aż do śmierci w piątek rano[13].
  • W 1893 farmer Wesley Parsons śmiał się aż do śmierci z żartu wypowiedzianego w Laurel (Indiana). Śmiech trwał prawie godzinę. Farmer zmarł 2 godziny po incydencie[14].
  • 24 marca 1975 Alex Mitchell z King’s Lynn (Anglia) zmarł, śmiejąc się podczas oglądania odcinka „Kung Fu Kapers” z The Goodies, przedstawiającego przyodzianego w kilt Szkota wyposażonego w dudy, walczącego o zwycięstwo w lancasterskim turnieju sztuk walki „Eckythump”, uzbrojonego w pudding. Po 25 minutach ciągłego śmiechu Mitchell w końcu zsunął się z sofy i zmarł na zawał mięśnia sercowego. Jego żona wysłała do The Goodies list, w którym podziękowała za umilenie mu ostatnich chwil życia[15][16][17][18][19]. Postawienie jego wnuczce diagnozy dziedzicznego zespołu długiego QT wskazuje, że Mitchell mógł umrzeć na atak serca spowodowany zespołem długiego QT[20].
  • W 1989 Ole Bentzen, duński audiolog, umarł, śmiejąc się podczas oglądania filmu Rybka zwana Wandą. Tempo pracy jego serca przed atakiem szacuje się na pomiędzy 250 a 500/min[21].
  • W 2003 odnotowano śmierć Damnoena Saen-uma, tajskiego sprzedawcy lodów, podczas śmiechu przez sen. Zmarły miał 52 lata. Jego żona nie mogła go zbudzić. Przestał oddychać po 2 minutach nieprzerwanego śmiechu. Uważa się, że mógł umrzeć na niewydolność serca bądź asfiksję[15].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ FA Gondim, Parks BJ, Cruz-Flores S et al. „Fou rire prodromique” as the presentation of pontine ischaemia secondary to vertebrobasilar stenosis. „Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry”. 71 (6), s. 802–804, 12-2001. DOI: 10.1136/jnnp.71.6.802. PMID: 11723208. (ang.). 
  2. ↑ Reiss AL, Hoeft F, Tenforde AS, Chen W, Mobbs D, Mignot EJ. Anomalous hypothalamic responses to humor in cataplexy. „PLoS ONE”. 3 (5), s. e2225, 2008. DOI: 10.1371/journal.pone.0002225. PMID: 18493621. (ang.). 
  3. ↑ Nishida K, Hirota SK, Tokeshi J. Laugh syncope as a rare sub-type of the situational syncopes: a case report. „J Med Case Reports”. 2 (1), 2008. DOI: 10.1186/1752-1947-2-197. PMID: 18538031. (ang.). 
  4. ↑ Totah AR, Benbadis SR. Gelastic syncope mistaken for cataplexy. „Sleep Med.”. 3 (1), s. 77–78, 01-2002. DOI: 10.1016/S1389-9457(01)00113-7. PMID: 14592259. (ang.). 
  5. ↑ Lo R, Cohen TJ. Laughter-induced syncope: no laughing matter. „Am. J. Med.”. 120 (11), s. e5, November 2007. DOI: 10.1016/j.amjmed.2006.07.019. PMID: 17976409. (ang.). 
  6. ↑ Cheung CS, Parrent AG, Burneo JG. Gelastic seizures: not always hypothalamic hamartoma. „Epileptic Disord”. 9 (4), s. 453–458, December 2007. DOI: 10.1684/epd.2007.0139. PMID: 18077234. (ang.). 
  7. ↑ Famularo G, Corsi FM, Minisola G, De Simone C, Nicotra GC. Cerebellar tumour presenting with pathological laughter and gelastic syncope. „Eur. J. Neurol.”. 14 (8), s. 940–943, 08-2007. DOI: 10.1111/j.1468-1331.2007.01784.x. PMID: 17662020. (ang.). 
  8. ↑ Diogenes Laertius: Lives, Teachings and Sayings of the Eminent Philosophers, with an English translation by R.D. Hicks. Cambridge, Mass/London: Harvard UP/W. Heinemann Ltd, 1964-5. (ang.).
  9. ↑ Paul N. Morris: Patronage and Piety Montserrat and the Royal House of Medieval Catalonia-Aragon. 10-2000.
  10. ↑ Gordon Waterfield: First Footsteps in East Africa. New York: Praeger Publishers, 1966, s. 59.
  11. ↑ Huntington Brown: Rabelais in English Literature. Routledge, 1968, s. 126. ISBN 0-7146-2051-3. (ang.).
  12. ↑ The History of Scottish Poetry. Edmonston & Douglas, 1861, s. 539. (ang.).
  13. ↑ John Walker: A Selection of Curious Articles from the Gentleman’s Magazine. T. 4. s. 302.
  14. ↑ 10 truly bizarre Victorian deaths – BBC News [online], www.bbc.co.uk [dostęp 2017-11-21] (ang.).
  15. ↑ a b The Last Laugh’s on Him. [w:] Urban Legends Reference Pages [on-line]. 2007-01-19. [dostęp 2007-06-23]. (ang.).
  16. ↑ The Complete Goodies – Robert Ross, B T Batsford, London, 2000.
  17. ↑ Man Dies Laughing at The Goodies, „Daily Mail”, London (29-03-1975).
  18. ↑ A Goodies Way to Go – Laughing, „Eastern Daily Press”, Norwich (29-03-1975).
  19. ↑ Slapstick! The Illustrated Story of Knockabout Comedy – Tony Staveacre, Angus & Robinson 1987.
  20. ↑ www.telegraph.co.uk Man who died laughing at Goodies had Long QT syndrome.
  21. ↑ 9 People Who Died Laughing – Death – Book of Lists – Canongate Home. canongate.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-12)]. (version archived by the Internet Archive).

  Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Śmierć_ze_śmiechu&oldid=72787115”