Śmiglaczek birmański

Śmiglaczek birmański[3] (Laubuka dadiburjori, Chela dadiburjori[4]) – gatunek ryby słodkowodnej z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), hodowanej również w akwariach. Nazwa na cześć indyjskiego hodowcy Sama J. Dadiburjora, który dostarczył próbki tych ryb do badań.

Śmiglaczek birmański
Laubuka dadiburjori[1]
(Menon, 1952)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

karpiokształtne

Rodzina

karpiowate

Rodzaj

Laubuca

Gatunek

śmiglaczek birmański

Synonimy

Chela dadiburjori[1]

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Występowanie edytuj

Gatunek endemiczny występujący w dorzeczach Meenachil, Bharatapuzha, Chalakkudy i Sita, w południowych Indiach. Zamieszkuje wolno płynące, silnie zarośnięte strumienie oraz rozlewiska.

Charakterystyka i dymorfizm płciowy edytuj

Rozmiar od 2 do 4 cm. Smukłe, bocznie spłaszczone ciało w kolorze srebrno-złotym. Wzdłuż linii bocznej od skrzeli po nasadę ogona ciągnie się niebieski pasek, który czasem przybiera formę łańcucha okrągłych niebieskich plam. Płetwy przejrzyste lub w kolorze ciała. Jest rybą ławicową, żerującą przy powierzchni wody. Żywi się głównie drobnymi owadami, bezkręgowcami oraz zooplanktonem. Samce są nieco mniejsze i smuklejsze od samic.

Hodowla i wymagania wodne edytuj

Wymaga zbiornika o powierzchni 90x30 cm lub większego. Akwarium powinno być wyposażone w dużą ilość roślin pływających z jednoczesnym pozostawieniem wolnych powierzchni. Może być trzymany w akwarium towarzyskim z innymi niewielkimi i spokojnymi rybami. Przyjmuje żywe i mrożone larwy owadów oraz suchą karmę. Wymagana temperatura: 22–24°C, pH: 6,0–7,5, preferowana twardość: 36–179 ppm.

Rozmnażanie edytuj

Rozmnaża się zarówno w zbiorniku ogólnym, jak i tarliskowym. Ikra składana jest wśród roślin pływających. Po 2–3 dniach z jaj wykluwają się larwy, które po kolejnych 4–5 dniach zaczynają pływać po zbiorniku. Narybek należy dokarmiać, podając mikropokarmy. Rodzice na żadnym etapie nie opiekują się potomstwem.

Przypisy edytuj

  1. a b Laubuka dadiburjori, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Laubuka dadiburjori, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt, Atlas ryb akwariowych. Przekład: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski, 2000.
  4. H.A. and R. Riehl Baensch, Aquarien atlas. Band 2. Mergus, Verlag für Natur-und Heimtierkunde GmbH, 1985.

Bibliografia edytuj

  • Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt: Atlas ryb akwariowych. Przekład: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Delta W-Z, 2000
  • Baensch, H.A. and R. Riehl, Aquarien atlas. Band 2. Mergus, Verlag für Natur-und Heimtierkunde GmbH, Melle, Germany 1985.

Linki zewnętrzne edytuj