Środowiskowy dom samopomocy
Środowiskowy dom samopomocy – jednostka organizacyjna resortu pomocy społecznej, działająca na zasadach zadania zleconego samorządom, fundacjom, stowarzyszeniom[potrzebny przypis].
Obok dziennych domów pomocy, domów dla samotnych matek i kobiet w ciąży, schroniska i domu dla bezdomnych, środowiskowe domy samopomocy są przykładem ośrodków wsparcia[1].
Zadania edytuj
Do zadań ŚDS-ów należy budowanie sieci oparcia społecznego, przygotowanie do życia w społeczeństwie i funkcjonowania w środowisku:
- osób przewlekle psychicznie chorych (typ A domu)
- niepełnosprawnych intelektualnie (typ B domu)
- przejawiających inne zaburzenia czynności psychicznych (typ C domu)
- osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz z niepełnosprawnościami sprzężonymi (typ D domu)[2].
Rozróżnia się całodobowe oraz dzienne środowiskowe domy samopomocy. Całodobowe świadczą dwudziestoczterogodzinną usługę okresowego pobytu w ośrodku. Dzienne środowiskowe domy samopomocy funkcjonują przez 8 godzin w ciągu dnia (od poniedziałku do piątku), gdzie przez co najmniej 6 godzin prowadzona jest rewalidacja, rehabilitacja oraz inne zajęcia terapeutyczne[3]. W przypadku całodobowych ośrodków, podopieczny przez co najmniej 10 godzin w ciągu doby ma czas wolny, w tym przeznaczony na sen[4].
Kadra ŚDS edytuj
Osobą odpowiedzialną za całościowe funkcjonowanie środowiskowego domu samopomocy jest kierownik[5]. Kierownik opracowuje pełną dokumentację wewnętrzną, stanowiącą podstawę funkcjonowania jednostki oraz przedstawia ją organom prowadzącym (np. wojewodzie)[6]. Ponadto środowiskowe domy samopomocy zatrudniają pracowników (zespół wspierający-aktywizujący) na następujących stanowiskach: psycholog, pedagog/pedagog specjalny, pracownik socjalny, terapeuta zajęciowy, instruktor terapii zajęciowej, asystent osoby niepełnosprawnej oraz innych specjalistów, zależnie od rodzaju i charakteru świadczonych przez ośrodek usług[7].
Dokumenty wewnętrzne będące podstawą funkcjonowania ŚDS edytuj
Środowiskowe domy samopomocy funkcjonują na podstawie sporządzonej niezbędnej dokumentacji wewnętrznej domu, zatwierdzonej przez organ prowadzący jednostkę. Należą do nich: statut domu, regulamin wewnętrzny, program działalności domu oraz roczny plan pracy. Za ich sporządzenie odpowiada kierownik placówki[6].
Podstawy prawne funkcjonowania ŚDS edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Ośrodek wsparcia - Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej [dostęp 2021-09-29] (pol.).
- ↑ Wolters Kluwer: Środowiskowe domy samopomocy.. OpenLEX. [dostęp 2020-06-03].
- ↑ Wolters Kluwer: Dni i godziny funkcjonowania domu – § 6. – Środowiskowe domy samopomocy.. OpenLEX. [dostęp 2020-10-22].
- ↑ Wolters Kluwer: Dni i godziny funkcjonowania domu – § 6. – Środowiskowe domy samopomocy. – Dz.U.2020.249 t.j.. sip.lex.pl. [dostęp 2020-10-22].
- ↑ Wolters Kluwer: Wymagania wobec kierownika domu – § 9. – Środowiskowe domy samopomocy.. OpenLEX. [dostęp 2020-10-22].
- ↑ a b Wolters Kluwer: Dokumenty będące podstawą funkcjonowania domu – § 4. – Środowiskowe domy samopomocy.. OpenLEX. [dostęp 2020-10-22].
- ↑ Wolters Kluwer: Osoby zatrudniane w domu – § 10. – Środowiskowe domy samopomocy.. OpenLEX. [dostęp 2020-10-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 grudnia 2010 r. w sprawie środowiskowych domów samopomocy (Dz.U. z 2020 r. poz. 249).
- ↑ Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 901).
- ↑ Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. z 2020 r. poz. 685).