Święck-Strumiany

wieś w województwie podlaskim

Święck-Strumianywieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Czyżew[5][6]. Leży nad rzeką Brok.

Święck-Strumiany
wieś
Ilustracja
grodzisko wczesnośredniowieczne
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

wysokomazowiecki

Gmina

Czyżew

Liczba ludności (2011)

47[2][3]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

18-220[4]

Tablice rejestracyjne

BWM

SIMC

0396535[5]

Położenie na mapie gminy Czyżew
Mapa konturowa gminy Czyżew, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Święck-Strumiany”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Święck-Strumiany”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Święck-Strumiany”
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego
Mapa konturowa powiatu wysokomazowieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Święck-Strumiany”
Ziemia52°52′43″N 22°23′24″E/52,878611 22,390000[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Dąbrowie Wielkiej[7].

Historia edytuj

 
Dokument księcia Konrada mazowieckiego potwierdzający dobra biskupstwa płockiego – kasztelania święcka

Zlokalizowany w Święcku gród kasztelański zbudowany został około 968 roku, co stwierdzono na podstawie badań dendrochronologicznych. W XII wieku gród został rozbudowany od strony wschodniej do powierzchni 1,5 hektara. Po raz pierwszy wzmiankowany był w najstarszym inwentarzu dóbr biskupstwa płockiego sporządzonym na przełomie XII i XIII w. oraz w dokumencie księcia Konrada I datowanym na około 1230 r. Te dwie wiadomości pisane wymieniają castrum Svatsco (Suantsck, Swantsk) wraz z należącymi do niego osadami i dwiema wsiami (Crivovo-Crirouo oraz Kebla-Rebla) pertinent ad ecclesiam de Suansck oraz komorą celną z obowiązkiem wypłacania biskupstwu 12 kruszy soli jako stawki celnej. Miejscowość była nadana biskupstwu płockiemu najpewniej podczas fundacji około 1075 roku. Owalne grodzisko zbudowano na skraju wysoczyzny wysuniętej w dolinę rzeki Brok. Otoczone wałem drewniano-ziemnym o konstrukcji rusztowej. Szerokość u podstawy dochodząca do 10 m. Zniszczone w XIII w.[8] W pobliżu grodu odnaleziono ślady drewnianego kościoła z około XII wieku[9]. Kościół ten był ośrodkiem parafii w diecezji płockiej, do której należały 42 wsie m.in. Cisov (Czyżew), Święcienica (obecnie Rosochate Kościelne), Wronie (Andrzejewo), Szumowo, Jasienica, Wysokie (Wysokie Mazowieckie), Łuniewo, Boguty, Wyszonki, Kuczyn, Kobylin, Średnica, Leśniewo, Lubowicz, Płonka, Grochy, Przeździecko, Jeżewo Pajewo.

Obok grodu określanego jako castrum Suantsek znajdował się kościół; ecclesia de Swansk i targowisko. Przy grodzie pobierano cło, głównie od transportowanej soli. Pierwsi osadnicy napłynęli tu prawdopodobnie z Wielkopolski, Kujaw i Pomorza. Gród w Święcku został opuszczony najpóźniej pod koniec XIII lub w początku XIV wieku na skutek najazdów Prusów lub Jaćwingów.

Szczegółowe informacje dotyczące grodu wczesnośredniowiecznego znajdują się w publikacji Danuty Jaskanis[10].

W późniejszym okresie w pobliżu wioski funkcjonował folwark Święck-Strumiany. W 1870 liczył 347 mórg powierzchni; w tym grunty orne i ogrody 194, łąki 24, las 117, wody mórg 1, nieużytki 12. Budynków drewnianych 18[11].

Urodził się tutaj katolicki błogosławiony ks. Antoni Zawistowski.

 
Plemiona bałtyjskie ok. 1200 roku

Obiekty zabytkowe edytuj

Obiekty archeologiczne wpisane do rejestru zabytków edytuj

Galeria edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138148
  2. Wieś Święck-Strumiany w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1271 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji łomżyńskiej
  8. a b Katalog zabytków sztuki, Województwo łomżyńskie, Pod redakcją M. Kałamajskiej-Saeed, Ciechanowiec, Zambrów, Wysokie Mazowieckie i okolice, PAN Instytut Sztuki, Warszawa 1986, str. 76.
  9. Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku, Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego 2004 Z. 10, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, 2004 [dostęp 2016-10-07].
  10. D. Jaskanis, Święck – wczesnośredniowieczny zespół osadniczy na północno –wschodnim Mazowszu. Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich, Warszawa 2008 r.
  11. Święck-Wielki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 688.
  12. Strona domeny wipb.pl [online], epodlasie.wipb.pl [dostęp 2017-11-28].