Święty Barnaba
Święty Barnaba, cs. Apostoł Warnawa, aram. Barnebhuah (zm. 61) – urodzony jako Józef, według Dziejów Apostolskich zaliczany do grona apostołów w szerszym znaczeniu, święty katolicki i prawosławny. Święty ten wymieniany jest w Modlitwie Eucharystycznej (Communicantes) Kanonu rzymskiego.
| ||
| apostoł[1] | ||
| ||
| Miejsce urodzenia | Cypr | |
| Data i miejsce śmierci | ok. 61 Salamina (Cypr) | |
| Czczony przez | Cerkiew prawosławną Kościół katolicki | |
| Wspomnienie | 11 czerwca (kat), 11 czerwca i 4 stycznia (praw. liturgia według kal. jul.), 24 czerwca i 17 stycznia (praw. według kal. greg.) | |
| Atrybuty | stos, płomienie | |
| Patron | Cypru, Florencji i Mediolan | |
ŻyciorysEdytuj
Urodzony na Cyprze Żyd, z rodu Lewiego, kuzyn św. Marka Ewangelisty (Kol 4,10). Po nawróceniu św. Pawła, ten zaopiekował się nim i przedstawił go innym apostołom (Dz.Ap. 9:27).
Barnaba był jednym z opiekunów i nauczycieli Kościoła rozwijającego się w Antiochii, a potem misjonarzem na Cyprze i w Azji Mniejszej (Dz 13, 13-14), podróżował wraz ze św. Markiem i św. Pawłem m.in. niosąc pomoc dotkniętej głodem Judei (Dz 11,27-30). Brał udział w pierwszym soborze w Jerozolimie (Dz 15, 1-29).
Przypisywano mu autorstwo Listu do Hebrajczyków, a także apokryficznych Dziejów Barnaby, Listu Barnaby, Ewangelii Barnaby, wyrażającej wizję postaci i życia Jezusa bliską islamowi. Żadna z tych hipotez nie znalazła potwierdzenia.
Według tradycji został ukamienowany ok. 61 w Salaminie na Cyprze. Uznawany jest za pierwszego arcybiskupa Cypru.
KultEdytuj
W ikonografii przedstawiany jest z atrybutami: stosem lub płomieniami[2].
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 11 czerwca.
Cerkiew prawosławna wspomina apostoła Barnabę dwukrotnie:
- 11/24 czerwca[3], tj. 24 czerwca według kalendarza gregoriańskiego,
- 4/17 stycznia (Sobór siedemdziesięciu apostołów), tj. 17 stycznia.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Święci Cerkwi prawosławnej – Kategorie i tytuły. na cerkiew.pl
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: 'Księga imion i świętych'. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 252. ISBN 83-7097-271-3.
- ↑ podwójne datowanie
BibliografiaEdytuj
- Hugo Hoever SOCist: Żywoty świętych Pańskich. przekład Zbigniew Pniewski. Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1983, s. 206/207.
- Święty Barnaba, Apostoł na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 27.05.2010]
- ap. Barnaba na cerkiew.pl (oprac. Jarosław Charkiewicz)