Świerząbek gajowy

Świerząbek gajowy, świerząbek zwisły[4] (Chaerophyllum temulum L.) – gatunek rośliny dwuletniej z rodziny selerowatych. Występuje w Europie, Północnej Afryce, Zachodniej Azji[3]. W Polsce rośnie w lasach, zaroślach oraz na siedliskach ruderalnych, na całym niżu i w górach[5].

Świerząbek gajowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

selerowate

Rodzaj

świerząbek

Gatunek

świerząbek gajowy

Nazwa systematyczna
Chaerophyllum temulum L.
Sp. pl. 1:258. 1753[3]
Synonimy
  • Chaerophyllum temulentum L.

Morfologia edytuj

 
Pokrój
 
Liść
 
Kwiatostan
 
Owoce
Łodyga
Pusta w środku, pionowo rosnąca do wysokości 80 cm. Upstrzona czerwonymi plamami[6], pod węzłami zgrubiała[7].
Liście
Skrętoległe, 2-3-krotnie pierzaste, szorstko owłosione, szarawe.
Kwiaty
Czysto białe, licznie zebrane w baldachy na wierzchołkach łodyg. Kwitnie od maja do lipca[6].
Owoce
Nagie, długości 5-7 mm[7].

Biologia i ekologia edytuj

Rośnie w żyznych lasach liściastych i nitrofilnych okrajkach – jest gatunkiem charakterystycznym dla grądu środkowoeuropejskiego Galio-Carpinetum i zespołu Alliario-Chaerophylletum temuli[8]. Częsty jest w zaroślach i zbiorowiskach chwastów przy płotach i na rumowiskach. Zawiera substancje trujące, a jego sok działa drażniąco na skórę. Po spożyciu wywołuje stany zapalne żołądka i jelit. W ciężkich przypadkach dochodzi do zaburzeń w poruszaniu się i do paraliżu[6].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-12-05] (ang.).
  3. a b Chaerophyllum temulum. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. Władysław Szafer, Bogumił Pawłowski (red.): Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Kraków: PWN, 1960, s. 29.
  6. a b c Bruno P. Kremer: Rośliny trujące. Warszawa: Multico, 1996, s. 54, seria: Świat przyrody. ISBN 83-7073-113-9.
  7. a b Martin Červenka, Viera Feráková, Milan Háber, Jaroslav Kresánek, Libuše Paclová, Vojtech Peciar, Ladislav Šomšák: Świat roślin, skał i minerałów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1982, s. 224. ISBN 83-09-00462-1.
  8. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14439-4.