Żabinki (jezioro)
Żabinki – jezioro w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Kruklanki[1].
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
116,8 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
40,1 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Długość linii brzegowej |
2770 m |
| Objętość |
3643,7 tys. m³ |
Położenie na mapie gminy Kruklanki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu giżyckiego  | |
 54°07′58″N 21°58′59″E/54,132778 21,983056
| |
Położenie edytuj
Jezioro leży na Pojezierzu Mazurskim[2], w mezoregionie Wielkich Jezior Mazurskich[3], w dorzeczu Sapina–Węgorapa–Pregoła[4]. Znajduje się około 20 km w kierunku północno-wschodnim od Giżycka, na północny wschód od jeziora Gołdapiwo, z którym jest połączone wąskim i krótkim przesmykiem. W odległości 1 km w kierunku południowym położona jest wieś Żabinka[4]. Od strony północno-wschodniej wpływa niewielki ciek wodny o nazwie Dopływ z jez. Łękuk, który łączy zbiornik wodny z jeziorem Łękuk[5].
Linia brzegowa jest miernie rozwinięta. Dno jest muliste, ławica mulisto-piaszczysta. Brzegi na północy i południu są wysokie, miejscami strome. Wokół akwenu znajdują się lasy iglaste (na północnym zachodzie), mieszane (na południu) oraz łąki i pastwiska (wschód oraz południowy wschód)[4].
Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Gołdapiwo w zlewni rzeki Węgorapa – nr 8[6], jego użytkownikiem jest Polski Związek Wędkarski[4]. Objęte jest strefą ciszy[7]. Znajduje się na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich o łącznej powierzchni 85 527,0 ha[8].
W okolicach brzegów położone są ośrodki wypoczynkowe i pola biwakowe[4].
Morfometria edytuj
Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 40,1 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 9,1 m, a maksymalna – 42,5 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 116,8 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 3643,7 tys. m³[2]. Maksymalna długość jeziora to 1050 m, a szerokość 650 m. Długość linii brzegowej wynosi 2770 m[4].
Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 38,5 ha[2].
Przyroda edytuj
W skład pogłowia występujących ryb wchodzą m.in. szczupak, płoć i lin. Roślinność przybrzeżna porastająca prawie całą linię brzegową to głównie trzcina. Największe jej skupiska znajdują się przy połączeniu z jeziorem Gołdapiwo oraz przy brzegach południowych. Nieliczne stanowiska tataraku i sitowia. Wśród roślinności zanurzonej przeważa rogatek, rdestnica połyskująca i rdestnica przeszyta[4].
Jezioro znajduje się na terenie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Ostoja Borecka (PLH280016). W okolicach zbiornika wodnego stwierdzono występowanie rzadkiego zespołu skolochloi trzcinowatej (Scolochloetum festucaceae)[9].
Dodatkowo, w 1995 potwierdzono występowanie na terenie akwenu i jego okolicach innych gatunków roślin, jak: ramienica kolczasta (Chara aculeolata), ramienica krucha (Chara fragilis), ramienica grzywiasta (Chara jubata), ramienica omszona (Chara tomentosa), krynicznica tępa (Nitellopsis obtusa), grążel żółty (Nuphar lutea), grzybienie białe (Nymphaea alba), ponikło igłowate (Eleocharis acicularis), rdestnica stępiona (Potamogeton obtusifolius), rdestnica włosowata (Potamogeton trichoides), konwalia majowa (Convallaria majalis), przytulia wonna (Galium odoratum), paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare), porzeczka czarna (Ribes nigrum) oraz barwinek pospolity (Vinca minor)[10].
Przypisy edytuj
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 406, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b c Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 349, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
- ↑ Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
- ↑ a b c d e f g Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Wielkie Jeziora Mazurskie. Północ, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1999 (Przewodniki wędkarskie; 6), ISBN 83-87506-16-8, OCLC 749533945.
- ↑ Dopływ z jez. Łękuk >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-04-20].
- ↑ Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie: Obwieszczenie nr 3/2016 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 30 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia w sprawie ustanowienia obwodów rybackich na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących. edziennik.mazowieckie.pl, 30 września 2016. [dostęp 2020-02-17].
- ↑ Wykaz jezior i rzek, na których wprowadzono zakaz używania jednostek pływających z silnikami spalinowymi. Zakaz wprowadza w drodze Uchwały Rada Powiatu na podstawie art.41 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym oraz art.116 ust.1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. [dostęp 2017-04-20].
- ↑ Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego: Uchwała Nr XXII/430/12 Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wyznaczenia Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich.. bip.warmia.mazury.pl, 27 listopada 2012. [dostęp 2017-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 kwietnia 2017)].
- ↑ Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej, Oddział w Białymstoku: Prognoza oddziaływania na środowisko projektu planu urządzenia lasu dla nadleśnictwa Borki. Białystok: 2009, s. 60–61. [dostęp 2017-04-20].
- ↑ Endler Z., Dziedzic J., Koc J. Projektowany rezerwat wodny „Jezioro Żabinki” na terenie Boreckiego Parku Krajobrazowego. „Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura”. 56, s. 3–10, 1993. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie. ISSN 0860-2832.