Żabot (fr. jabot) – rodzaj ozdoby z udrapowanego materiału (muślin, jedwab, czasem z koronką), mocowanej pod szyją na przodzie sukni lub bluzki damskiej bądź na przodzie koszuli męskiej zakrywającej zapięcie na piersiach, widocznej w wycięciu wierzchniego stroju[1].

Żabot

Pojawił się w męskim stroju dworskim w końcu XVII wieku we Francji, najbardziej okazałą formę przybrał w XVIII wieku[1]. Pod koniec XVIII wieku stał się węższy i mniej rozbudowany. Stracił popularność w okresie rewolucji francuskiej. Powrócił ponownie na początku XIX wieku, szczególnie modny był w okresie secesji[1]. Nowością były żaboty plisowane. Noszono je głównie do stroju wieczorowego (do fraka)[1]. Pod koniec XIX wieku pojawił się w strojach kobiet[2]. Żabot był modny kilkakrotnie w XX wieku[1]. W dalszym ciągu bywa elementem oficjalnych strojów nawiązujących do ubiorów historycznych.

W Polsce koronkowy żabot w męskim stroju dworskim pojawił się za panowania Stanisława Augusta, utrzymał się w ciągu XIX stulecia aż do fin de siècle'u, a następnie odrodził się w modzie młodzieżowej w latach 60. XX wieku, w okresie szczytowej popularności Beatlesów[3].

Zróżnicowany kolorystycznie żabot stanowi obecnie element polskich strojów sądowych, wizualnie określający funkcję prawną:

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Sztuka świata. T. 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4.
  2. Kubalska-Sulkiewicz Krystyna, Bielska-Łach Monika, Manteuffel-Szarota Anna: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007
  3. Anna Sieradzka: Tysiąc lat ubiorów w Polsce. Warszawa: Arkady, 2003, s. 113, 186, 305.
  4. Po żabocie go poznasz – kolory w świecie prawniczym. [dostęp 2021-05-15].
  5. Strój prawniczy. [dostęp 2021-05-15].