Żebranie – proszenie w miejscu publicznym o dobrowolne wsparcie materialne bez oferowania czegokolwiek w zamian (np. towaru lub usługi).

Louis Dewis, "Stary żebrak", 1916

Może łączyć się z włóczęgostwem.

Polskie prawo wykroczeń

edytuj
Żebranie w sposób oszukańczy lub natarczywy
k.w. z 1971
Ciężar gatunkowy

wykroczenie

Przepis

art. 58 § 1 i 2 k.w.

Kara

aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 1500 zł albo nagany

Strona podmiotowa

umyślna, typ kwalifikowany w zamiarze bezpośrednim

Odpowiedzialność od 15. roku życia

nie

Typ kwalifikowany

nie

Typ uprzywilejowany

typ kwalifikowany zagrożony karą aresztu

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Wykroczenie stanowi żebranie osoby, która ma środki do życia lub jest zdolna do pracy, a także żebranie w sposób oszukańczy lub natarczywy.

Natarczywość przejawia się w zaczepianiu i nagabywaniu przechodniów, uniemożliwianiu im przejścia w celu otrzymania datku. Pod tym pojęciem mieści się również kierowanie wulgaryzmów pod adresem osób, które nie ofiarowały jałmużny. Sposób oszukańczy to wprowadzanie w błąd przechodniów w celu wzbudzenia w nich litości. Zabiegi te mogą polegać na żebraniu w grupie dzieci, udawaniu kalectwa, umieszczaniu fałszywej informacji o ciężkim stanie zdrowia.

Zakazane jest także nakłanianie do żebrania małoletniego lub osoby bezradnej albo pozostającej w stosunku zależności lub oddanej pod opiekę nakłaniającego (art. 104 Kodeksu Wykroczeń).

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

  Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 2 października 2006. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.