Żołędowo (województwo kujawsko-pomorskie)
Żołędowo (niem. Zolondowo) – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Osielsko[4].
wieś | |
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2015) |
1443[2] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Kod pocztowy |
86-021[3] |
Tablice rejestracyjne |
CBY |
SIMC |
0093645 |
Położenie na mapie gminy Osielsko | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego | |
53°13′06″N 18°03′27″E/53,218333 18,057500[1] |
Podział administracyjny
edytujW II Rzeczypospolitej Żołędowo do 1938 było położone w województwie poznańskim, w powiecie bydgoskim. 16 października 1930 nazwę gminy Jastrzębie zmieniono na Żołędowo[5]. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa bydgoskiego. Przysiółkiem wsi jest Nowy Mostek. Siedziba rejonu Zarządu Dróg Wojewódzkich w Bydgoszczy i nadleśnictwa Żołędowo. Lasy Nadleśnictwa Żołędowo (z dominującym udziałem sosny - ponad 90%) tworzą zielony półpierścień o powierzchni 12 tysięcy hektarów, okalający Bydgoszcz od północy. Bieżący zarząd zapewnia 10 leśnictw, a edukację przyrodniczą odnowiony 4-hektarowy Park Edukacji Przyrodniczo-Leśnej im. św. Huberta. Średnioroczne pozyskanie drewna na tym obszarze to 65 tys. m sześciennych[6].
Obiekty zabytkowe
edytujWedług rejestru zabytków NID[7] na listę zabytków wpisane są:
- drewniany kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, 1715, nr rej.: 322 z 8.06.1955
- kaplica grobowa rodziny Moszczeńskich, na cmentarzu obok kościoła, 1842-56, nr rej.: A/1608 z 24.07.2015
- zespół dworski, poł. XIX w., po 1945, nr rej.: A/1039/1-2 z 7.03.1989: dwór i park.
Drewniany kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego pochodzi z 1715 r. Wnętrze w stylu barokowym, główny ołtarz z XVII wieku z obrazem Zdjęcie Chrystusa z krzyża. Świątynia posiada dwuspadowy dach kryty czerwoną dachówką oraz barokową wieżę. Dzwony odlane zostały w XVI wieku przez ludwisarza Gerharda Beningka.
Miejscowy pałac pochodzi z 1820 r. Do roku 1840 był własnością rodziny Karłowskich, z której wywodzi się bł. Maria Karłowska – założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej. Pałac należy do Zgromadzenia od 1983 roku i mieści obecnie dom dla samotnych matek oraz przedszkole. Pałac stanowił niegdyś ośrodek majątku zwanego Jastrzębie, co upamiętnia sześć jastrzębi wykutych w elewacji.
Na terenie wsi zlokalizowany był nieczynny cmentarz ewangelicki[8].
W l. 70. XX wieku na terenie wsi wzniesiono pomnik żołnierzy radzieckich z II wojny światowej[9].
Właściciele wsi
edytujWieś lokowana w XIII wieku jako własność prywatna (rycerska). Wywodzi się z niej rodzina Żołędowskich herbu Rawicz. W 1565 roku przeszła w ręce Moszczeńskich herbu Nałęcz. Po wymarciu rodu Żołędowskich (jednej gałęzi), w końcu XIX wieku wieś została sprzedana hr. von Klaist za 1,5 miliona marek. Obszar tej majętności wynosił 16 tys. hektarów. Moszczeńscy zastrzegli sobie możliwość korzystania z boru. Majątek ten nazywany był Żołędowszczyzna od nazwy wsi Żołędowo. W roku 1647 Stanisław Moszczeński, miecznik inowrocławski, kupił od Zofii z Sierskich, żony Adama Rynarzewskiego, spadkobierczyni Jana Żołędowskiego, część wsi Żołędowo za sumę 3500 złp. Z tego Żołędowa pochodziła Elżbieta Żołędowska, córka Wojciecha Żołędowskiego. W 1597 roku Andrzej Moszczeński, mąż Elżbiety spisywał wzajemne dożywocie. Wojciech Żołędowski opłaca pobór ze wsi Żołędowo w 1583 roku. Żołędowski herbu Rawicz, Wielkopolska 1565 r.[10]. Miejscowość ta pisana była różnie: Żołędowo, Żołądowo lub Żołądkowo[11], od której może się pisać rodzina Żołądkowski. Wojciech Żołędowski w związku małżeńskim z Barbarą Sokołowską herbu Pomian[12] spłodził córkę Małgorzatę. Mężem jej był Jerzy Kurnatowski herbu Łodzia (IV pok. Kurnatowskich). Miał z nią dwóch synów, Dobrogosta i Stanisława Kurnatowskich[13] Teodora Żychlińskiego. Kurnatowscy i jak można sądzić Żołędowscy, byli Kalwinami. Z Żołędowa też zapewne pochodził Maciej (Mathias) Żołędowski, wymieniony jako mieszczanin, pod rokiem 1419[14]. Anna Żołądkowska (w T.P.N.Poz. figuruje jako Żołędowska) w związku z Ludwikiem Miaskowskim herbu Bończa mieli jedną córkę i trzech synów, z których Andrzej Marcin był ostatnim komandorem zakonu maltańskiego w Poznaniu. Pochowany w kościele Św. Jana w Poznaniu[15].
Demografia
edytujWedług danych Urzędu Gminy Osielsko (XII 2015 r.) miejscowość liczyła 1443 mieszkańców[2].
Źródło: Liczba mieszkańców Gminy Osielsko z podziałem na sołectwa
Komunikacja
edytujPrzez wieś przebiega droga wojewódzka nr 244 i droga krajowa nr 5. W miejscowości od 2020 r. działa filia Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w Bydgoszczy.
Turystyka
edytujPrzez Żołędowo przebiega pieszy czerwony szlak turystyczny Klubu Turystów Pieszych „Talk”: Bydgoszcz Fordon – Osielsko – Bydgoszcz Opławiec – Gościeradz (32 km)
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 163927
- ↑ a b Liczba mieszkańców Gminy Osielsko z podziałem na sołectwa. [dostęp 2012-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-09)].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1646 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 248, poz. 334 Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 października 1930 r. w sprawie zmiany nazwy gminy Jastrzębie w powiecie bydgoskim, województwie poznańskiem.
- ↑ "Edukacja przyrodniczo-leśna z Nadleśnictwem Żołędowo", Express Bydgoski 20 marca 2019
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 14 [dostęp 2016-08-07] .
- ↑ Zapomnieni informacja o cmentarzu. [dostęp 2012-04-05].
- ↑ Budowa S5. Archeolodzy odnaleźli nieudokumentowane groby
- ↑ Zbigniew Leszczyc-herbarz 1908
- ↑ Teki Dworzaczka
- ↑ Jud. Bydg. 1646. f.10
- ↑ Z.K.S.P tom VI
- ↑ Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski
- ↑ T.P.N.Poz.i Złotej księgi szlachty polskiej
Bibliografia
edytuj- Dziennik Poznański. Np: 3148 (Dziennik Poznański), 1879