Żyła środkowa siatkówki
Żyła środkowa siatkówki (łac. vena centralis retinae) – w anatomii człowieka krótkie naczynie żylne odprowadzające krew z naczyń zawłosowatych siatkówki. Rozpoczyna się na poziomie blaszki sitowej kości sitowej, w okolicy podziału tętnicy środkowej siatkówki na dwie gałęzie, z połączenia dwóch gałęzi żylnych (górnej i dolnej). Gałęzie te wychodzą z siatkówki w obrębie tarczy nerwu wzrokowego, w zagłębieniu (excavatio disci), nazywanym też wnęką naczyniową nerwu wzrokowego (hilus venosus nervi opticus)[1][2][3]. Żyła środkowa siatkówki biegnie w osi nerwu wzrokowego razem z tętnicą środkową siatkówki, po jej stronie skroniowej. Następnie opuszcza nerw, przechodząc przez oponę twardą w większej odległości od gałki ocznej niż tętnica której towarzyszy. Zwykle kończy się wpadając samodzielnie do zatoki jamistej, ale może też uchodzić do żyły ocznej górnej[1][2]. Zespala się z żyłą oczną dolną, żyłą oczną górną i jej gałęziami mięśniowymi[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 368, ISBN 978-83-200-3257-4.
- ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 536, ISBN 978-83-200-3258-1.
- ↑ Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek, Anatomia kliniczna głowy i szyi, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 439, ISBN 978-83-200-3243-7.
