Żyła nieparzysta krótka dodatkowa

Żyła nieparzysta krótka dodatkowa (łac. vena hemiazygos accessoria) – w anatomii człowieka pień żylny zbierający krew z 3 lub 4 górnych przestrzeni międzyżebrowych lewych oraz częściowo z oskrzeli i śródpiersia, które biegnie w dogłowowym przedłużeniu żyły nieparzystej krótkiej i uchodzi do żyły nieparzystej.

Układ żył nieparzystych (widok od przodu na tylną ścianę klatki piersiowej po usunięciu przepony)[1]

Przebieg edytuj

Żyła nieparzysta krótka dodatkowa rozpoczyna się w śródpiersiu górnym, biegnie wzdłuż lewej strony górnych kręgów piersiowych i po przejściu nad kręgosłupem uchodzi na wysokości VII kręgu piersiowego do żyły nieparzystej. Długość żyły nieparzystej krótkiej jest zmienna[2].

Dopływy edytuj

Odmiany edytuj

Zespolenia edytuj

  • żyła ramienno-głowowa[3].

Zastawki edytuj

Żyła nieparzysta krótka posiada zastawki w 2/3 przypadków[3].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 399–400. ISBN 83-200-1628-2.
  • Tadeusz Marciniak: Anatomia prawidłowa człowieka. T. 2. Wrocław: Rada Uczelniana ZSP, 1991, s. 447.
  • Friedrich Paulsen, Jens Waschke: Sobotta Atlas Anatomii człowieka. Witold Woźniak (red. IV wyd. pol.); Kazimierz S. Jędrzejewski (red. IV wyd. pol.). T. 2. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2012. ISBN 978-83-7609-709-1.