Żyły pośladkowe górne

(Przekierowano z Żyła pośladkowa górna)

Żyły pośladkowe górne (łac. venae gluteae superiores) – w anatomii człowieka głębokie naczynia żylne zbierające krew z większej części okolicy pośladkowej. Powstają w mięśniach pośladkowych i uchodzą do żyły biodrowej wewnętrznej[1].

Naczynia i nerwy okolicy pośladkowej

Żyły pośladkowe górne powstają w mięśniach pośladkowym wielkim, pośladkowym średnim i pośladkowym małym, po dwie po każdej stronie. Do miednicy wnikają przez otwór kulszowy większy nad mięśniem gruszkowatym razem z nerwem pośladkowym górnym otaczając tętnicę pośladkową górną, której towarzyszą. Wewnątrz miednicy biegną na odcinku 3 cm i przechodząc na ogół pomiędzy nerwem lędźwiowo-krzyżowym a pierwszą gałęzią (S1) splotu krzyżowego kierują się ku górze i na zewnątrz nad górną krawędzią mięśnia gruszkowatego, gdzie wpadają do żyły biodrowej wewnętrznej[1][2][3].

Tworzą zespolenia z żyłami pośladkowymi dolnymi. Są w nich obecne zastawki[1].

Miejsce przejścia żył pośladkowych górnych między gałęziami nerwowymi jest zmienne. Może ono się znajdować także:

  • pomiędzy nerwem zasłonowym a czwartą gałęzią (L4) splotu lędźwiowego (13%)[4]
  • pomiędzy czwartą gałęzią (L4) splotu lędźwiowego a piątą gałęzią (L5) splotu lędźwiowego (14%)[4]
  • pomiędzy pierwszą gałęzią (S1) splotu krzyżowego a drugą gałęzią (S2) splotu krzyżowego (1%)[4]

Przypisy

edytuj
  1. a b c Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 409.
  2. Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 301.
  3. Friedrich Paulsen, Jens Waschke: Sobotta Atlas Anatomii człowieka. Witold Woźniak (red. IV wyd. pol.); Kazimierz S. Jędrzejewski (red. IV wyd. pol.). T. 2. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2012, s. 230. ISBN 978-83-7609-709-1.
  4. a b c Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 299.

Bibliografia

edytuj
  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4.