Żytkowicze
miasto na Białorusi
Żytkowicze (Żydkowicze) (białorus. Жыткавічы, ros. Житковичи) – miasto na Białorusi w obwodzie homelskim. Stolica administracyjna rejonu żytkowickiego. 15,9 tys. mieszkańców (2010).
| |||||
| |||||
| |||||
| Państwo |  Białoruś
| ||||
| Obwód |  homelski
| ||||
| Rejon | żytkowicki | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
15 900[1] | ||||
| Nr kierunkowy | 2353 | ||||
| Kod pocztowy | 247951–247953 | ||||
| Tablice rejestracyjne | 3 | ||||
Położenie na mapie obwodu homelskiego  | |||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||
 52°14′N 27°52′E/52,233333 27,866667
| |||||
Portal  Białoruś
| |||||
Wieś duchowna położona była w końcu XVIII wieku w powiecie pińskim województwa brzeskolitewskiego[2].
Znajduje tu się stacja kolejowa Żytkowicze, położona na linii Homel - Łuniniec - Żabinka. W okresie międzywojennym była ona sowiecką stacją graniczną na granicy z Polską.
W mieście działają parafie: prawosławna św. Teodozjusza Czernihowskiego[3] i rzymskokatolicka św. Józefa Rzemieślnika.
Znani żytkowiczanieEdytuj
- Ludmiła Piskun (ur. 1938) - białoruski filolog, wykładowca i dziennikarz.
- Aleś Tabolicz - białoruski muzyk, lider grupy "Зьніч".
- Siergij Rodakowskij (1882-1933) - duchowny prawosławny, proboszcz parafii Świętej Trójcy w Talu koło Lubani, jeden z 23 białoruskich męczenników za wiarę prawosławną w okresie stalinizmu.
- Michaił Rusy - współczesny polityk białoruski.
- Natallia Czornahałowa (ur. 1954) - białoruska malarka.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года (ros.)
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 110.
- ↑ Храм святителя Феодосия Черниговскοго (ros.). turov.by. [dostęp 2020-12-04].
Linki zewnętrzneEdytuj
- "Жыткавічы: жыта" - strona miasta
- Żytkowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 899.