(1819) Laputa
planetoida
(1819) Laputa – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 209 dni w średniej odległości 3,14 au Została odkryta 9 sierpnia 1948 roku w Union Observatory w Johannesburgu przez Ernesta Johnsona. Nazwa planetoidy pochodzi od latającej wyspy Laputa z Podróży Guliwera. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1819) 1948 PC.
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
9 sierpnia 1948 |
Numer kolejny |
1819 |
Oznaczenie tymczasowe |
1948 PC |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
3,1421 au |
Mimośród |
0,2237 |
Peryhelium |
2,4389 au |
Aphelium |
3,8452 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 209 dni 8 godzin |
Średnia prędkość |
16,81 km/s |
Inklinacja |
23,88° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
54,165 km |
Okres obrotu |
9,8004 h |
Albedo |
0,050 |
Jasność absolutna |
10,4m |
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- (1819) Laputa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1819) Laputa w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne edytuj
- Diagram orbity (1819) Laputa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)