(2060) Chiron
(2060) Chiron, inaczej 95P/Chiron – małe ciało Układu Słonecznego zaliczane do planetoid z grupy centaurów (w tym kontekście używane jest pierwsze oznaczenie) oraz do komet okresowych (drugie oznaczenie).
| ||
 Chiron w programie Celestia (wizja artystyczna) | ||
| Odkrywca | Charles Kowal | |
| Data odkrycia | 18 października 1977[1] | |
| Numer kolejny | 2060 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 1977 UB | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu |
centaury[1] | |
| Półoś wielka | 13,6857[1] au | |
| Mimośród | 0,3788[1] | |
| Peryhelium | 8,5018[1] au | |
| Aphelium | 18,8696[1] au | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
50,63[1] lat | |
| Inklinacja | 6,94[1]° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | ok. 166[1] km | |
| Okres obrotu | (5 h 55 min)[1] h | |
| Albedo | 0,15 ± 0,03[1] | |
| Jasność absolutna | ok. 5,8[1]m | |
| Typ spektralny | Typ B[1] | |
Chiron krąży pomiędzy orbitami Saturna i Urana. Ma średnicę pomiędzy 148 a 208 km, krąży w średniej odległości 13,7 j.a. od Słońca. Został odkryty 18 października 1977 przez Charlesa Kowala w obserwatorium astronomicznym na Mount Palomar. Nazwa planetoidy pochodzi od Chirona, jednego z najbardziej znanych centaurów w mitologii greckiej.
W otoczeniu Chirona zaobserwowano słabą komę, będącą cechą charakterystyczną komet, która powstała w wyniku wybuchów gazu na jego powierzchni (zjawisko to związane jest z okresowym podnoszeniem się temperatury wskutek działania promieni słonecznych).
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
BibliografiaEdytuj
- (2060) Chiron w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (2060) Chiron w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzneEdytuj
- Diagram orbity (2060) Chiron w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)