(2131) Mayall
(2131) Mayall – planetoida należąca do wewnętrznej części pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 2 lat i 217 dni w średniej odległości 1,89 au. Została odkryta 3 września 1975 roku w Obserwatorium Licka przez Arnolda Klemolę. Nazwa planetoidy pochodzi od Nicholasa Mayalla (1906–1993), amerykańskiego astronoma. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (2131) 1975 RA.
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
3 września 1975 |
Numer kolejny |
2131 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
Wewnętrzna część |
Półoś wielka |
1,8871 au |
Mimośród |
0,1109 |
Peryhelium |
1,6778 au |
Aphelium |
2,0965 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
2 lata 216 dni 22 godziny |
Średnia prędkość |
21,68 km/s |
Inklinacja |
33,99° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
7,77 km |
Okres obrotu |
(2 h 34 min 19 s) h |
Albedo |
0,24 |
Jasność absolutna |
12,72m |
Typ spektralny | |
Satelity naturalne |
1 - S/2009 (2131) 1 |
Księżyc planetoidyEdytuj
31 grudnia 2009 roku doniesiono o odkryciu naturalnego satelity tej planetoidy na podstawie analiz krzywych zmian blasku. Ma on średnicę 2,1 km. Okres obiegu składników wokół wspólnego środka masy to 23,48 godziny. Odległość między składnikami to ok. 20 km.
Zobacz teżEdytuj
BibliografiaEdytuj
- (2131) Mayall w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (2131) Mayall w bazie Minor Planet Center (ang.)