(50000) Quaoar

(50000) Quaoar
	; Zdjęcie Quaoara wraz z jego księżycem; wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a
Odkrywca	Chad Trujillo,; Mike Brown
Data odkrycia	4 czerwca 2002
Numer kolejny	50000
Oznaczenie tymczasowe	2002 LM60
	Charakterystyka orbity (2022-08-09)
Przynależność; obiektu	TNO, cubewano
Półoś wielka	43,47 au
Mimośród	0,0410
Peryhelium	41,69 au
Aphelium	45,25 au
Okres obiegu; wokół Słońca	286,6 lat
Inklinacja	7,99°
	Charakterystyka fizyczna
Średnica	ok. 1070 km; 890 ± 70 km
Masa	1,4±0,21 × 1021 kg
Średnia gęstość	2,2 ± 0,4 g/cm3
Okres obrotu	ok. 8,84 h
Albedo	0,127 ± 0,010
Jasność absolutna	ok. 2,43m
Satelity naturalne	1 – Weywot
	Multimedia w Wikimedia Commons

(50000) Quaoar – duża planetoida transneptunowa z Pasa Kuipera, obiekt typu cubewano^[2].

Odkrycie i nazwaEdytuj

Został odkryty 4 czerwca 2002 w Obserwatorium Palomar przez Michaela Browna i Chada Trujillo^[1] przy pomocy Teleskopu Samuela Oschina. Otrzymał najpierw oznaczenie prowizoryczne 2002 LM₆₀.

Nazwa pochodzi z kultury Indian ze szczepu Tongva i oznacza pradawne bóstwo stwórcze^[1].

OrbitaEdytuj

Orbity Quaoara (niebieska) i Plutona (czerwona)

Orbita Quaoara nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 8,0°. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje ok. 287 lat, krążąc w średniej odległości 43,5 j.a. od niego. Średnia prędkość orbitalna wynosi ok. 4,5 km/s.^{[potrzebny przypis]}

Właściwości fizyczneEdytuj

Quaoar ma średnicę szacowaną na ok. 1070 km^[2]. Jego albedo wynosi ok. 0,13, a jasność absolutna to ok. 2,5^m. Średnia temperatura na jego powierzchni sięga ok. 43 K.^{[potrzebny przypis]}

Artystyczne wyobrażenie Quaoara

Na powierzchni Quaoara stwierdzono za pomocą badań spektroskopowych obecność lodu wodnego. Planetoida ma czerwonawą powierzchnię. Quaoar jest wystarczająco duży, by w przeszłości posiadać atmosferę. Jego wulkany wyrzucają na powierzchnię lodowe błoto, które zamarza^{[potrzebny przypis]}. Jest jednak zbyt mały, by na stałe zatrzymać substancje lotne, jak metan, tlenek węgla czy azot. W kilka miliardów lat utracił atmosferę, z której pozostały jedynie resztki metanu. Pod wpływem promieniowania kosmicznego metan przekształcił się w długie łańcuchy węglowodorów o czerwonym zabarwieniu^{[potrzebny przypis]}, co nadało powierzchni czerwonawego zabarwienia.

Księżyc planetoidyEdytuj

Quaoar ma jeden znany księżyc – Weywot. O jego odkryciu doniesiono w lutym 2007 roku. Prowizorycznie został oznaczony jako S/2007 (50000) 1, nazwę otrzymał w 2009 roku^[4]. Jego średnica wynosi ok. 81 ± 11 km. Obiega on Quaoara w odległości ok. 13 800 km w czasie ok. 12,26 dni^[4].

Zobacz teżEdytuj

UwagiEdytuj

↑ ^a ^b ^c Dotyczy całego układu.

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m JPL Small-Body Database Browser: 50000 Quaoar (2002 LM60) (ang.). 2021-08-30 last obs. used. [dostęp 2022-06-29].
↑ ^a ^b ^c ^d Wm. Robert Johnston: List of Known Trans-Neptunian Objects (ang.). Johnston’s Archive, 2022-01-02. [dostęp 2022-06-29].
↑ Distant EKOs, „The Kuiper Belt Electronic Newsletter”, 69, czerwiec 2010, s. 11 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wm. Robert Johnston: (50000) Quaoar and Weywot (ang.). Johnston’s Archive, 2014-09-21. [dostęp 2020-12-21].

Linki zewnętrzneEdytuj

Diagram orbity (50000) Quaoar w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
(50000) Quaoar w bazie Minor Planet Center (ang.)
Informacje o Quaoarze i jego księżycu (ang.)

[all-5] Dotyczy całego układu.

[jpldata-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m JPL Small-Body Database Browser: 50000 Quaoar (2002 LM60) (ang.). 2021-08-30 last obs. used. [dostęp 2022-06-29].

[johnston-2] Wm. Robert Johnston: List of Known Trans-Neptunian Objects (ang.). Johnston’s Archive, 2022-01-02. [dostęp 2022-06-29].

[3] Distant EKOs, „The Kuiper Belt Electronic Newsletter”, 69, czerwiec 2010, s. 11 .

[johnstonsarchive-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wm. Robert Johnston: (50000) Quaoar and Weywot (ang.). Johnston’s Archive, 2014-09-21. [dostęp 2020-12-21].

[2]

[1]

[3]

[4]

[a]