101 Dywizja Strzelców (III Rzesza)

101 Dywizja Strzelców (niem. 101. Jäger-Division) – jedna z niemieckich dywizji strzelców, uczestniczyła w inwazji na Jugosławię i w ataku na Związek Radziecki.

101 Dywizja Piechoty Lekkiej
101 Dywizja Strzelców
101. leichte Infanterie-Division
101. Jäger-Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

10 grudnia 1940

Rozformowanie

maj 1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
agresja na Jugosławię
atak na Związek Radziecki
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

LI Korpus Armijny
LII Korpusu Armijnego

Skład

patrz tekst

Utworzona została 10 grudnia 1940 roku pod Pragą na bazie kadr dostarczonych przez 35 Dywizję Piechoty. Początkowo nosiła nazwę 101 Dywizji Piechoty Lekkiej (101. leichte Infanterie-Division)[1], 6 lipca 1942 roku została przemianowana na 101 Dywizję Strzelców.

W 1941 roku wzięła udział w inwazji na Jugosławię w składzie LI Korpusu Armijnego[2]. W tym samym roku 22 czerwca uczestniczył w ataku na Związek Radziecki w składzie LII Korpusu Armijnego[3]. Walczyła przeciw Armii Czerwonej pod Humaniem, Charków i Kijowem.

Później odpierała ofensywę zimową Armii Czerwonej, wiosną 1942 roku ponownie walczyła o Charków i pod Izium. Brała udział w walkach o Rostów nad Donem i walkach podczas odwrotu na Kubań. Pod koniec 1943 roku dostała przetransportowana nad dolny Dniepr i walczyła m.in. o Mikołajów. W marcu 1944 roku została okrążona wraz z całą 1 Armią Pancerną na Ukrainie, przebiła się jednak na Karpaty i wycofała na Słowację. Następnie skierowana została na południe, gdzie wycofując się przez Węgry dotarła do Austrii. Resztki dywizji tworzące już słabą grupę bojową poddały się armii USA pod Rosenbergiem[4].

Dowódcy dywizji edytuj

  • gen. por. Erich Marcks (od 10 grudnia 1940 do 26 lipca 1941, gdy został ciężko ranny),
  • gen. por. Josef Brauner von Haydringen (od 26 czerwca 1941),
  • gen. mjr Erich Diestel (od 11 kwietnia 1942),
  • gen. por. Emil Vogel (od 1 września 1942),
  • gen. por. Walter Aßmann (od 12 lipca 1944 do kapitulacji)[5].

Struktura organizacyjna edytuj

  • 228. pułk strzelców
  • 229. pułk strzelców
  • 85. pułk artylerii
  • 101. batalion inżynieryjny
  • 101. batalion rozpoznawczy
  • 101. batalion niszczycieli czołgów
  • 101. batalion łączności
  • 101. batalion zapasowy
  • 101. dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe
  • 101. batalion mułów jucznych

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Chris Bishop: Niemieckie piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11428-9.
  • Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne edytuj