13 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

13 Korpus Zmechanizowany (ros. 13-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

13 Korpus Zmechanizowany
13-й механизированный корпус
Ilustracja
T-26
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

wiosna 1941

Rozformowanie

lato 1941

Dowódcy
Pierwszy

generał-major Piotr Achliustin

Ostatni

on że

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Bielsk Podlaski

Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

wojska zmechanizowane

Podległość

10 Armia

Formowanie

edytuj

Formowanie Korpusu rozpoczęto wiosną 1941 roku w Zachodnim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Dowództwo korpusu mieściło się w Bielsku Podlaskim.

Skład

edytuj

Wyposażenie

edytuj

22 czerwca 1941 12 Korpus zmechanizowany liczył 17 809 żołnierzy (49% stanu etatowego) oraz miał na stanie:

  • 295 czołgi, w tym:
    • 15 BT,
    • 265 T-26, w tym 20 szt z miotaczami płomieni (chemiczne),
    • 16 T-37/T-38,
  • 34 samochody pancerne:

Dowódcy

edytuj

Działania

edytuj

W chwili ataku Niemiec korpus znajdował się w składzie 10. Armii i Frontu zachodniego. Uczestniczył w bitwie białostocko-mińskiej w której został otoczony i praktycznie w całości zniszczony.

13 Korpus został rozformowany w lecie 1941 roku.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj