18 Bielski Batalion Powietrznodesantowy

18 Bielski Batalion Powietrznodesantowy im. kpt. Ignacego Gazurka (18 bpd) – pododdział Wojsk Powietrznodesantowych Sił Zbrojnych RP (JW Nr 1328).

18 Batalion Powietrznodesantowy
Ilustracja
Oznaka rozpoznawcza
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1954

Nazwa wyróżniająca

Bielski

Patron

kpt. Ignacy Gazurek

Tradycje
Święto

6 października

Nadanie sztandaru

2 września 1994

Rodowód

18 Kołobrzeski Pułk Piechoty

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Dymitr Muśko

Obecny

ppłk Krzysztof Wieczorek

Działania zbrojne
PWJS (Syria, Egipt), PKW Syria, PKW Liban, PKW Kambodża, PJW OS SACEUR BiH, PKW Kosowo, PKW Irak, PKW Afganistan
Organizacja
Numer

JW 1328[1]

Dyslokacja

Bielsko-Biała

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska aeromobilne

Podległość

6 Brygada Powietrznodesantowa

Skład

patrz tekst

Strona internetowa
Odznaka pamiątkowa 18 bpd.

W 1954 roku w Oleśnicy został sformowany 19 Samodzielny Batalion Rozpoznawczy[2][3] podlegający Zarządowi II SG WP. 20 października 1959 roku batalionowi została zmieniona podległość, został podporządkowany dowódcy 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej. W 1961 roku jednostka została przemianowana na 19 Batalion Powietrznodesantowy. Na mocy rozkazu Ministra Obrony Narodowej z 30 czerwca 1967 roku jednostka przejęła dziedzictwo tradycji 18 Kołobrzeskiego Pułku Piechoty i została przemianowana na 18 Kołobrzeski Batalion Powietrznodesantowy[3].

Aktualnie jednostka stacjonuje w garnizonie Bielsko-Biała i wchodzi w skład 6 Brygady Powietrznodesantowej im. gen. Stanisława Sosabowskiego.

Historia batalionu

edytuj

Pierwszym etapem tworzenia jednostki było sformowanie w 1951 r. samodzielnego plutonu rozpoznawczego o charakterze specjalnym w składzie II Okręgu Wojskowego w Sztumie oraz 6 samodzielny pluton rozpoznawczy IV Okręgu Wojskowego w Opolu. Każda jednostka liczyła 37 żołnierzy. W marcu następnego roku zorganizowano pierwsze kursy spadochronowe, które obejmowały m.in. oddanie 8 skoków.

W wyniku zmian porządkowych dokonanych w 1989 roku, batalion po raz kolejny w swojej historii zmienił swój profil organizacyjno-merytoryczny, stając się jednostką desantowo-szturmową.

8 października 1994 jako 18 bdsz otrzymał nowy sztandar ufundowany przez władze miejskie Bielska-Białej. W następnym roku do nazwy jednostki dodano honorowy tytuł „bielski”.

 
Dawna tabliczka z nazwą batalionu na bramie głównej jednostki wojskowej w Bielsku-Białej
 
Widok na koszary

Od tamtej pory do 1 lipca 2010 r. oficjalna nazwa oddziału brzmiała 18 Bielski Batalion Desantowo-Szturmowy im. kpt. Ignacego Gazurka. Od 1 lipca 2010 r. batalion zmienił nazwę na 18 Bielski Batalion Powietrznodesantowy. Związane jest to ze zmianą struktury 6 Brygady Powietrznodesantowej, w skład której wchodzi batalion. Święto batalionu obchodzone jest od roku 1995 w dniu 6 października, czyli w każdą kolejną rocznicę przybycia do Bielska-Białej 19 Samodzielnego Batalionu Rozpoznawczego. Od 1973 r. bielscy spadochroniarze biorą udział w operacjach pokojowych pod błękitną flagą Organizacji Narodów Zjednoczonych. Pełnili m.in. służbę w Egipcie, na Wzgórzach Golan, w Libanie i Kambodży.

Od roku 1998 do lipca 1999 spadochroniarze 18 bdsz stanowili Odwód Strategiczny Dowódcy sił SFOR.

Od czerwca 1999 do lipca 2000 roku, na bazie żołnierzy wydzielonych z 18 bdsz utworzono PKW Kosowo wchodzący w skład sił KFOR, który realizował zadania w ramach misji pokojowej w Kosowie w południowej części sektora amerykańskiego. Po zakończeniu działań w Kosowie, batalion od września 2000 do października 2002 r. wchodził w skład Sił Natychmiastowego Reagowania NATO, dzięki czemu wziął on udział w wielu międzynarodowych ćwiczeniach, również poza granicami Polski.

W 2004 roku, w składzie II zmiany PKW Irak, wydzielone siły batalionu tworzyły 1 Grupę Bojową, która stacjonowała w Al-Hilli w prowincji Babilon. 6 kwietnia 2004 roku żołnierze JW 1328 wzięli udział w obronie ratusza (we wspomnieniach żołnierzy polskich określany jako City Hall) w Karbali.

W ostatnich latach żołnierze 18 Batalionu wchodzili w skład Zgrupowań Bojowych w ramach PKW Afganistan.

Za odwagę podczas obrony FOB Ghazni Bronze Star Medal z „V” Device otrzymał ppor. Karol Cierpica, odznaczenie wręczył Zastępca Sekretarza Obrony USA Ashton Baldwin Carter[4][5][6].

Wielu byłych żołnierzy 18 Bielskiego Batalionu pełni służbę w JW 4101 i JW 2305[7].

Struktura

edytuj
  • dowództwo i sztab
  • kompania dowodzenia
  • 1 kompania szturmowa
  • 2 kompania szturmowa
  • 3 kompania szturmowa
  • kompania moździerzy
  • kompania logistyczna
  • wojskowa straż pożarna
  • zespół zabezpieczenia medycznego[8]

Wyposażenie

edytuj
 
HMMWV 18 bdsz uzbrojony w WKM-B kalibru 12,7 mm NATO
 
Żołnierze jednostki przy moździerzu M-98
 
Żołnierze 18 Bielskiego Batalionu Desantowo-Szturmowego
 
Żołnierze 18 Bielskiego Batalionu Desantowo-Szturmowego, w tle HMMWV
  • HMMWV, z których spora część została jednak przekazana do innych jednostek SZ RP, ze względu na niespełnianie wymagań stawianych jednostce powietrznodesantowej,
  • pojazdy Honker,
  • pojazdy transportowe Star.
  • pojazdy rozpoznawania LPU Wirus 4
  • pojazdy transportowe Jelcz

Umundurowanie

edytuj

Oznaką rozpoznawczą batalionu jest oznaka wojsk powietrznodesantowych (orzeł „lotniczy” na tle spadochronu, całość otoczona wieńcem i kręgiem) z białym rysunkiem i brązowym tłem. Noszony jest bordowy beret i mundur polowy w kamuflażu wz. 93.

Dowódcy

edytuj
  • kpt. Dymitr Muśko (1954–1957)
  • mjr Antoni Sokołowski (1957–1958)
  • mjr dypl. Henryk Sobkiewicz (1958–1961)
  • ppłk dypl. Henryk Wysocki (1961–1962)
  • ppłk dypl. Czesław Mieszczak (1962–1964)
  • ppłk dypl. Eugeniusz Habdas (1964–1970)
  • mjr dypl. Stanisław Karolus (1970–1970)
  • ppłk dypl. Zdzisław Czeczel (1970–1976)
  • ppłk dypl. Mieczysław Toborek (1976–1979)
  • mjr dypl. Bogumił Betlej (1979–1981)
  • ppłk dypl. Józef Bębenek (1981–1984)
  • mjr dypl. Władysław Sokół (1984–1987)
  • ppłk dypl. Mikołaj Jakimowicz (1987–1990)
  • mjr dypl. Józef Jankowski (1990–1994)
  • ppłk dypl. Mirosław Knapiński (1994–1994)
  • mjr dypl. Janusz Siąkała (1994–1997)
  • ppłk dypl. Bronisław Jansohn (1997–1999)
  • ppłk dypl. Roman Polko (1999–2000)
  • mjr dypl. Tomasz Bąk (2000–2002)
  • ppłk dypl. Piotr Patalong (2002–2004)
  • ppłk dypl. Adam Stręk (2004–2008)
  • płk dypl. Piotr Patalong (2008)
  • ppłk Grzegorz Grodzki (2008–2010)
  • mjr Robert Kruz (2010–2011) (pełniący obowiązki Dowódcy 18 bpd)[9]
  • ppłk dypl. Mieczysław Bieniek (2011–2013)
  • ppłk Ryszard Burczy (od 2013 do 31.01.2017)[10]
  • ppłk Rafał Kowalski (od 16.01.2017 – 31.03.2020)[11]
  • ppłk Tomasz Neumann (od 31.03.2020 – 03.12.2021)
  • cz. p.o. mjr Szymon Noworyta (03.12.2021 – 14.02.2022)
  • ppłk Marcin Wilga (14.02.2022 – 11.06.2024)
  • ppłk Krzysztof Wieczorek (11.06.2024 – obecnie)

Dane adresowe

edytuj
 
Brama główna jednostki wojskowej w Bielsku-Białej

Jednostka Wojskowa 1328

  • ul. Bardowskiego 3
  • 43-300 Bielsko-Biała

Wyróżnienia

edytuj
  • Przodujący Pododdział Wojsk Lądowych 2011 2 kompania szturmowa[12]

Kontrowersje

edytuj

Zgodnie z wynikami kontroli przeprowadzonej przez Żandarmerię Wojskową w batalionie służyło dwunastu przestępców wpisanych do Centralnego rejestru skazanych[13].

Ostatecznie okazało się, iż z dwunastu spraw cztery zostały umorzone warunkowo (co zmniejsza liczbę wyroków do ośmiu). Pięć razy zasądzono ograniczenie wolności, a trzy sprawy zakończyły się karą pozbawienia wolności w zawieszeniu[14].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. 25 października zakończono formowanie.
  3. a b Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: 2006, s. 225.
  4. Drum soldier who saved Polish officer tapped for Silver Star. www.armytimes.com, 2013-09-17. [dostęp 2015-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-18)]. (ang.).
  5. Atak na polską bazę w Afganistanie. Amerykanin własnym ciałem osłonił Polaka – zginął. www.wprost.pl, 2013-09-18. [dostęp 2015-06-08].
  6. Zastępca Sekretarza Obrony Stanów Zjednoczonych Ashton B. Carter z wizytą u polskich żołnierzy w Ghazni. 2013-09-16. [dostęp 2015-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-18)].
  7. Zbigniew Kurnik: Historia Batalionu. 18 Bielski Batalion Powietrznodesantowy, 2010-08-04. [dostęp 2015-06-08]. (pol.).
  8. 18.Batalion Powietrznodesantowy. www.jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2015-06-08]. (pol.).
  9. Byli Dowódcy. 18 Bielski Batalion Powietrznodesantowy, 2010-08-04. [dostęp 2019-12-24]. (pol.).
  10. Kto jest kim. 18 Bielski Batalion Powietrznodesantowy, 2013-02-22. [dostęp 2015-06-08]. (pol.).
  11. RCZPI|design by Patryk Rydzyk|2013|www.rczpi.wp.mil.pl, ..:: :: Wydarzenia ::.. [online], 18bpd.wp.mil.pl [dostęp 2017-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-03] (pol.).
  12. Robiliśmy po prostu to co do nas należy. 18 Bielski Batalion Powietrznodesantowy, 2012-02-17. [dostęp 2019-12-24].
  13. Marek Henzler, Wojsko słabo się broni, Polityka 2008, nr 15(2649), s. 12.
  14. Marcin Górka, Adam Zadworny, Komandos boi się, „Gazeta Wyborcza” 28 kwietnia 2008, nr 100.5710, Duży Format s. 9.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj