Wikipedia

1 Pucki Dywizjon Lotniczy

1 Pucki Dywizjon Lotniczy – polski dywizjon lotnictwa Marynarki Wojennej, wchodzący w skład Brygady Lotnictwa Marynarki Wojennej. Dywizjon istniał od 1 stycznia 1995 roku do 31 grudnia 2002 roku. W tym czasie stacjonował na lotnisku wojskowym Gdynia Babie Doły.

1 Pucki Dywizjon Lotniczy
Ilustracja
Oznaka rozpoznawcza 1 Puckiego Dywizjonu Lotniczego
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1 stycznia 1995

Rozformowanie

31 grudnia 2002

Nazwa wyróżniająca

Pucki

Patron

kmdr por. pil. Edward Szystowski

Tradycje
Święto

15 lipca

Nadanie sztandaru

15 lipca 1995

Dowódcy
Pierwszy

kmdr ppor. dypl. pil. Zenon Chojnacki

Ostatni

kmdr ppor. pil. Czesław Bielawski

Organizacja
Dyslokacja

Gdynia-Babie Doły

Rodzaj sił zbrojnych

Marynarka Wojenna

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Podległość

Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej

Skład

patrz tekst

Kmdr por. Pietraszkiewicz i kmdr ppor. Bielawski.
MiG-21 bis z 1 dlMW.
Ratownicza Anakonda z 1 dlMW.

Funkcjonowanie edytuj

1 dl MW powstał Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w sprawie sformowania Brygady Lotnictwa Marynarki Wojennej. Zgodnie z Zarządzeniem nastąpiło przeformowanie 34 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego na dywizjon lotniczy i batalion zabezpieczenia oraz rozformowanie 18 Eskadry Lotnictwa Ratowniczo-Łącznikowego i włączenie jej sił i środków do nowo tworzonego dywizjonu.

1 stycznia 1995 roku 1 dlMW wraz z 2 dlMW z Darłówka i 3 dlMW z Siemirowic oraz trzema batalionami zabezpieczenia i jednym dywizjonem technicznym utworzyły Brygadę Lotnictwa Marynarki Wojennej.

Decyzją Ministra Obrony Narodowej o Przeformowaniu struktury organizacyjnej BLMW z 21 stycznia 2002 roku, dywizjony wchodzące w skład Brygady LMW przeformowano w eskadry lotnicze. Na miejscu 1 dlMW powstała 28 Pucka Eskadra Lotnicza, która przejęła w całości jego sprzęt oraz zadania. Po rozformowaniu dywizjonu, 21 stycznia 2003 roku wycofano z lotnictwa Marynarki Wojennej samoloty odrzutowe MiG-21[1].

Tradycje edytuj

Na podstawie Decyzji Nr 103/MON z dnia 14 lipca 1995 roku Dywizjon przejął dziedzictwo i stał się kontynuatorem tradycji:

Na podstawie tej samej decyzji jednostka przyjęła nazwę wyróżniającą „Pucki” oraz imię kmdr. por. pil. Edwarda Szystowskiego. Święto zostało ustanowione na 15 lipca. 15 lipca 1995 roku podczas uroczystości w Pucku, Dowódca Dywizjonu - kmdr ppor. pil. Chojnacki odebrał z rąk Dowódcy Marynarki Wojennej Sztandar nadany przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę.

Struktura edytuj

Dywizjon podzielony był na trzy eskadry: A i B, operujące na samolotach odrzutowych oraz C, operującą na śmigłowcach ratowniczych i transportowych, samolotach patrolowych. Eskadry dzieliły się na klucze.

Dowódcy edytuj

Wyposażenie edytuj

Zadania 1 dlMW edytuj

  • osłona lotnicza własnych zespołów okrętów,
  • rozpoznanie i wskazanie celów dla okrętów nawodnych,
  • ochrona i obrona baz morskich przed atakami z powietrza,
  • zabezpieczenie ratownicze działań Marynarki Wojennej oraz statków cywilnych i kutrów rybackich (śmigłowce ratownicze polskiego lotnictwa morskiego są częścią systemu międzynarodowego ratownictwa morskiego SAR),
  • pełnienie całodobowych dyżurów ratowniczych i bojowych,
  • monitoring ekologiczny akwenów morskich.

Wypadki lotnicze edytuj

  • 28 czerwca 1996 roku rozbił się w Bałtyku MiG-21bis nr boczny 8870, zginął kmdr ppor. pil. Sławomir Guzowski[2].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Pożegnanie samolotów odrzutowych w MW. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 2/2003. VIII (39), s. 9, 2003. 
  2. ↑ Wypadek lotniczy 28 czerwca 1996 r. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 2/1996, s. 5, 1996. 

Bibliografia edytuj

  • Mariusz Konarski, Morskie skrzydła Rzeczypospolitej, "Wiraże" nr 15-16/2003;
  • Mariusz Konarski, Andrzej Olejko, Tradycje polskiego lotnictwa morskiego, Wyd. Muzeum Marynarki Wojennej, Gdynia 1995.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=1_Pucki_Dywizjon_Lotniczy&oldid=73178145”