1 Samodzielny Batalion Radiotechniczny

1 Samodzielny Batalion Radiotechniczny (1 sbrt) – pododdział Wojsk Radiotechnicznych Sił Zbrojnych PRL.

1 Samodzielny Batalion Radiotechniczny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1953

Rozformowanie

1955

Nazwa wyróżniająca

nie posiadał

Patron

nie posiadał

Tradycje
Rodowód

11 samodzielna kompania radarowa

Kontynuacja

14 Ośrodek Szkolenia Specjalistów Radiotechnicznych

Działania zbrojne
nie uczestniczył
Organizacja
Numer

JW 5208

Dyslokacja

Garnizon Warszawa

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lotnicze
Wojska Lotnicze i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju

Rodzaj wojsk

Wojska Radiotechniczne

Na podstawie zarządzenia Nr 102/Org. szefa Sztabu Generalnego WP z dnia 2 kwietnia 1952 roku, w Malborku została sformowana 11 kompania radiotechniczna (Jednostka Wojskowa Nr 5208). Pododdział został zorganizowany według etatu Nr 6/167[1]. Dowódcy kompanii podlegały posterunki radiotechniczne na lotniskach w Królewie Malborskim, Krakowie i Słupsku, których zadaniem było naprowadzanie lotnictwa myśliwskiego[2]. W 1953 roku kompania została dyslokowana do garnizonu Warszawa i zakwaterowana w koszarach na Okęciu.

Na podstawie zarządzenia Nr 0277/Org. szefa Sztabu Generalnego WP z dnia 7 sierpnia 1953 roku został sformowany 1 Samodzielny Batalion Radiotechniczny. Jednostka została zorganizowana według etatu Nr 6/167, w wyniku połączenia 11 samodzielnej kompanii radiotechnicznej z 6 kompanią radarową stacjonującą w koszarach przy ulicy Radiowej na warszawskim Bemowie. Batalion zajął dotychczasowy rejon zakwaterowania 11 skrt oraz przejął nadany jej numer jednostki wojskowej. Batalion pełnił funkcję jednostki szkolnej[3][4].

Na podstawie zarządzenia Nr 0200/Org. szefa Sztabu Generalnego WP z dnia 20 września 1955 roku w Przasnyszu, na bazie 1 sbrt, został sformowany 14 Ośrodek Szkolenia Specjalistów Radiotechnicznych (Jednostka Wojskowa Nr 2277) i podporządkowana mu 10 kompania radiotechniczna[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. 60 lat Wojsk Radiotechnicznych ..., s. 26.
  2. Henryk Czyżyk, 4 Pomorska Dywizja ..., s. 87 i Tadeusz Kmiecik, Polskie lotnictwo ..., s. 117, posługują się nazwą 11 samodzielna kompania radarowa.
  3. a b 60 lat ..., op. cit., s. 27.
  4. Henryk Czyżyk, 9 i 4 Dywizja Lotnictwa ..., s. 106.

Bibliografia edytuj

  • Henryk Czyżyk, 4 Pomorska Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego, cz. II, Przegląd Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, lipiec 2002.
  • Henryk Czyżyk, 9 i 4 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego w latach 1952-1990, Przegląd Historyczno-Wojskowy Nr 4 (229), Warszawa 2009, ISSN 1640-6281.
  • Tadeusz Kmiecik, Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1962. Organizacja, szkolenie i problemy kadrowe, Agencja Wydawnicza ULMAK, Warszawa 2002, ISBN 83-87226-29-7.
  • 60 lat Wojsk Radiotechnicznych. Zarys historii, oprac. zb. pod red. nauk. Zbigniewa Kuśmierka, Szefostwo Wojsk Radiotechnicznych Sił Powietrznych, Warszawa, 2011, ISBN 978-83-930536-7-4.
  • Brygady, bataliony i samodzielne kompanie Wojsk Radiotechnicznych. [dostęp 2022-08-25]. (pol.).