20 Pułk Piechoty Ziemi Krakowskiej

20 Pułk Piechoty Ziemi Krakowskiej (20 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

20 pułk piechoty
Ziemi Krakowskiej
Ilustracja
Odznaka 20 pułku piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1939

Tradycje
Święto

26 maja

Nadanie sztandaru

18 maja 1924

Kontynuacja

10 batalion
desantowo-szturmowy

Dowódcy
Pierwszy

płk Ignacy Pick

Ostatni

płk Kazimierz Brożek

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Jelnicą (26–30 V 1920)
kampania wrześniowa
bitwa pod Tomaszowem (17–20 IX 1939)
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Kraków

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

6 Dywizja Piechoty

Tereny działań pułku w latach 1918-1920

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

5 listopada 1918 roku z Opawy do Krakowa przybył „batalion uzupełniający” pod dowództwem płk. Ignacego Pika, w skład którego wchodzili żołnierze narodowości polskiej cesarskiego i królewskiego 16 pułku strzelców. W drugiej połowie listopada powróciły z Ukrainy dwa bataliony 16 pułku strzelców. Wszystkie pododdziały włączone zostały do batalionu zapasowego 4 pułku piechoty Legionów.

W styczniu 1919 roku po przeniesieniu batalionu zapasowego 4 pułku piechoty Legionów do Jabłonny rozpoczęto organizację Pułku Ziemi Krakowskiej.

4 kwietnia 1919 roku Minister Spraw Wojskowych generał porucznik Józef Leśniewski nadał Pułkowi Ziemi Krakowskiej numer „20” i nazwę wyróżniającą „Ziemi Krakowskiej” oraz wyznaczył Kraków, jako stałe miejsce postoju batalionu zapasowego 20 pułku piechoty i ustalił podległość tego batalionu pod Dowództwo Okręgu Generalnego Kraków[1].

W tym samym roku oddział podporządkowany został dowódcy 6 Dywizji Piechoty i wszedł w skład XII Brygady Piechoty. W grudniu 1919 batalion zapasowy pułku stacjonował w Krakowie[2].

Obsada personalna pułku w 1920[3]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
Dowódca mjr Antoni Lisowski (do 13 VIII)
ppłk Stanisław Schuster -Kruk (od 13 VIII)
Adiutant por./kpt ad. szt. Robert Spyt
kpt. Czesław Duda
Lekarz por. lek. dr Sławomir Starzyński
por. lek. Stanisław Szajnerman
Oficer sanitarny ppor. san. Jakub Kranz
Oficer broni por, Józef Puchała
Kapelmistrz urz. wojsk. XI r. Jan Wysocki
Dowódca I batalionu mjr Antoni Lisowski
mjr Zdzisław Trześniowski -Tatar (od 25 VIII)
Adiutant ppor. Feliks Domański
Oficer gospodarczy ppor. Jan Marczewski
Lekarz por. lek. dr Stanisław Szajnerman
Dowódca I kompanii por. Jan Wojciechowski (od 13 VIII)
Dowódca plutonu por. Edward Ziarko
Dowódca 2 kompanii ppor. Stanisław Burnatowicz
por. Walerian Cydzik (od 13 VIII)
Dowódca 3 kompanii ppor. Henryk Nowak
por. Bruno Łuska (od 13 VIII)
Dowódca 4 kompanii NN
Dowódca 1 kompanii km por. Wilhelm Sokol (od 13 VIII)
kpt. Zygmunt Perzyński
Dowódca II batalionu por. ad. szt. Robert Spyt
por. Jan Wojciechowski (od 25 VIII)
kpt. Tadeusz Wilczewski
mjr Zdzisław Trześniowski Tatar
por. Bruno Łuska (od 9 IX)
kpt. Wilhelm Sokol (X)
Adiutant ppor. Stanisław Bellis (do 7 VIII)
ppor. Tadeusz Szmidt
Oficer gospodarczy urz. wojsk. XI r. Jan Peraton
Lekarz ppor. san. Maksymilian Abaczowski
ppor. podlek. Maksymilian Robert Maczewski
Dowódca 5 kompanii por. Walerian Cydzik
ppor. Piotr Bander
Dowódca 6 kompanii por. Józef Geronis (do 7 VIII)
ppor. Adam Barski
ppor. Henryk Nowak
Dowódca 7 kompanii ppor. Antoni Jabłoński
Dowódca plutonu ppor. Henryk Lisowski
Dowódca plutonu ppor. Zygmunt Pacześniowski (do 15 VIII)
Dowódca 8 kompanii N.N.
Dowódca 2 kompanii km por. Edward Pach
Dowódca III batalionu kpt. Jan Franiak
kpt. Wilhelm Sokol (od 25 VIII)
por. Mikołaj Korneluk (X)
Adiutant ppor. Alojzy Małusecki
ppor. Bruno Cziber
Lekarz ppor. san. Herman Gruber
Dowódca 9 kompanii N.N.
Dowódca plutonu ppor. Józef Pariser († 29 VIII)
Dowódca 10 kompanii por. Stanisław Szymański (do 6 VIII)
por. Samuel Natan (do 14 VIII)
Dowódca plutonu plut. Józef Skawiński
Dowódca 11 kompanii por. Henryk Sucharski
Dowódca 12 kompanii por. Leopold Spitz (do 17 VIII)
Dowódca 3 kompanii km ppor. Marcin Mazurski (ranny 13 VIII)
Dowódca 4 kompanii km por. Edward Szymula
sierż. Jan Sieczko (od 25 VIII)
Dowódca kompanii technicznej ppor, Alfred Konkiewicz
por. Stefan Popiel (od 25 VIII)
Oficer pułku (dowódca kompanii) por. Stanisław Władysław Bęben
Oficer pułku (dowódca kompanii) por. Wacław Katz
Oficer pułku (dowódca kompanii) por. Stanisław Stanaszek
Oficer pułku (dowódca kompanii) ppor. Marian Wojnarowski
Oficer pułku ppor. Franciszek Ćwiertnia
Oficer pułku ppor. Antoni Trojanowski
Oficer pułku pchor. Franciszek Czosnek
Oficer pułku pchor. Jan Mróz
Oficer pułku pchor. Zadurski

Pułk w walce o granice

edytuj

14 maja 1920 wojska Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego przeszły do ofensywy[4]. 26 maja 1920 sowiecka ofensywa na całym froncie zaczęła tracić swój impet. Na południowy wschód od jeziora Narocz sowiecka 6 Dywizja Strzelców walczyła z polską XI Brygadą Piechoty i nie potrafiąc przełamać jej obrony, sama przeszła do obrony[5]. Inicjatywę przejęła strona polska[6]. 20 pułk piechoty, który do tej pory bronił frontu po obu stronach linii kolejowej MołodecznoPołock, wraz z batalionem szturmowym 17 Dywizji Piechoty i kompaniami 12 pułku piechoty przeprowadził trzy wypady na Jelnicę[7]. Wzięto około 200 jeńców i zdobyto 9 ckm[5].

Mapy walk pułku

edytuj

Kawalerowie Virtuti Militari

edytuj
 
Order Virtuti Militari
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari za wojne 1918-1921[8]
por. Kornel Bogotko por. Andrzej Cichowski ppor. Kazimierz Głowacki
por. Alfred Konkiewicz por. Mikołaj Korneluk por. Edward Pach
płk Ignacy Pick płk Aleksander Pietkiewicz ppłk Stanisław Schuster-Kruk
ppor. Henryk Sucharski

Pułk w okresie pokoju

edytuj
 
 
Delegacja 20 pp wręcza prezydentowi RP Ignacemu Mościckiemu odznakę pułkową; czerwiec 1934
 
Wizyta ambasadora Włoch w Krakowie 20 lipca 1936 - przejazd przed kompanią honorową 20 pp w eskorcie szwadronu honorowego 8 puł
 
Organizatorzy 20 pułku piechoty przed kasynem oficerskim. W pierwszym rzędzie 2. od lewej płk Stanisław Schuster-Kruk
 
Przekazanie sprzętu wojskowego 20 pułkowi piechoty Ziemi Krakowskiej ufundowanego przez ludność powiatu. D-ca 20 pp płk Kazimierz Brożek i starosta krakowski dr Władysław Wnęk
 
Przekazanie sprzętu wojskowego 20 pp ufundowanego przez ludność powiatu krakowskiego - na pierwszym planie ckm 7,92 mm Browning wz. 30; maj 1938
 
Obchody Święta Niepodległości w Krakowie - przysięga rekrutów 20 pp na dziedzińcu wawelskim; 11 listopada 1933

W okresie międzywojennym 20 pułk piechoty stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr V[9] w garnizonie Kraków[10]. Wchodził w skład 6 Dywizji Piechoty[9].

Osobny artykuł: Święta wojskowe w Polsce.

19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 26 maja, jako datę święta pułkowego[11]. Pułk obchodził swoje święto w rocznicę boju pod Zamoszem, stoczonego w 1920 roku[12].

Na podstawie rozkazu wykonawczego Ministerstwa Spraw Wojskowych do Departamentu Piechoty o wprowadzeniu organizacji piechoty na stopie pokojowej PS 10-50 z 1930 roku, w Wojsku Polskim wprowadzono trzy typy pułków piechoty. 18 pułk piechoty zaliczony został do typu I pułków piechoty (tzw. „normalnych”). W każdym roku otrzymywał około 610 rekrutów. Stan osobowy pułku wynosił 56 oficerów oraz 1500 podoficerów i szeregowców. W okresie zimowym posiadał batalion starszego rocznika, batalion szkolny i skadrowany, w okresie letnim zaś batalion starszego rocznika i dwa bataliony poborowych[13]. Po wprowadzeniu nowej organizacji piechoty na stopie pokojowej, pułk szkolił rekrutów dla potrzeb batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza[14].

Pułk był jednostką mobilizującą. Zgodnie z uzupełnionym planem „W”, który wszedł wżycie 15 maja 1939 roku miał sformować w mobilizacji niejawnej:
w grupie jednostek oznaczonych kolorem brązowym, podgrupa 20:

  • kompanię km plot. typ B nr 53,
  • kompanię km plot. typ B nr 54,

w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym:

  • 20 pułk piechoty,
  • kompanię asystencyjną nr 151,
  • kompanię kolarzy nr 54 dla 6 DP,
  • park intendentury typ I nr 501 dla 6 DP,
  • kompanię sanitarną nr 501 dla 6 DP[15].

Ponadto pułk był odpowiedzialny, pod względem materiałowym, za mobilizację dowództwa 6 Dywizji Piechoty, kompanii łączności 6 DP, Komendy Rejonu Uzupełnień Kraków Miasto oraz Kadry Zapasowej Piechoty Kraków[16].

23 sierpnia 1939 roku została zarządzona mobilizacja jednostek „brązowych” oraz jednostek „żółtych” na terenie Okręgu Korpusu Nr V. Początek mobilizacji został wyznaczony na godzinę 6.00 następnego dnia[17].

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939[18][a]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
Dowództwo, kwatermistrzostwo i pododdziały specjalne[20]
dowódca pułku płk Kazimierz Antoni Brożek
I zastępca dowódcy ppłk Franciszek Uhrynowicz
adiutant kpt. Jan Marian Kalimon
starszy lekarz ppłk dr Eugeniusz Stanisław Krawczyk
młodszy lekarz ppor. lek. Bogumił Ryszard Pietrzyk
II zastępca dowódcy (kwatermistrz) mjr Tadeusz Ludwik Rybka
oficer mobilizacyjny kpt. Wacław Michał Nowacki
zastępca oficera mobilizacyjnego kpt. Stanisław Chmielewski
oficer administracyjno-materiałowy kpt. adm. Władysław Józef Strycharski
oficer gospodarczy kpt. int. Zbigniew Stanisław Nowosielski
oficer żywnościowy chor. Michał Kramarz
oficer taborowy[b] vacat
kapelmistrz kpt. adm. (kapelm.) Maksymilian Firek
dowódca plutonu łączności por. mgr Jan Talaga
dowódca plutonu pionierów por. Feliks Lew
dowódca plutonu artylerii piechoty kpt. Jerzy Mizerski
dowódca plutonu ppanc. por. Julian Edmund Krzewicki
dowódca oddziału zwiadu por. Zbigniew Karol Józef Borowiczka
I batalion
dowódca batalionu p.o. mjr kontr. Małeć Wiktor
dowódca 1 kompanii kpt. Stanisław Malik
dowódca plutonu ppor. Walery Marian Krokay
dowódca 2 kompanii kpt. Stanisław Juliusz Zięba
dowódca plutonu por. Wiktor Ronikier
dowódca plutonu ppor. Zdzisław Antoni Rudolf
dowódca 3 kompanii por. Jan Antoni Lasoń
dowódca plutonu ppor. Jerzy Zagórski
dowódca 1 kompanii km por. Bolesław Jan Gawroński
dowódca plutonu ppor. Julian Kajdy
II batalion
dowódca batalionu ppłk Marian Adam Markiewicz
dowódca 4 kompanii por. Ludwik Stanisław Ignacy Rawicz-Rojek
dowódca plutonu por. Stanisław Kosmala
dowódca plutonu ppor. Wsiewołod Ryszard Romanowski
dowódca 5 kompanii kpt. Józef Goldenberg
dowódca plutonu ppor. Jan Mazgaj
dowódca 6 kompanii kpt. Stanisław Henryk Czwiertnia
dowódca plutonu por. Michał Jan Rogowski
dowódca 2 kompanii km por. Józef Stefan Piękosz
dowódca plutonu por Paweł Sawicki
dowódca plutonu ppor. Andrzej Czyński
III batalion
dowódca batalionu mjr dypl. Władysław Steblik
dowódca 7 kompanii kpt. Norbert Śledź
dowódca plutonu ppor. Bolesław Jan Boniszewski
dowódca 8 kompanii por. Jan Władysław Honc
dowódca plutonu por. Jan Daniec
dowódca plutonu ppor. Rudolf Ignacy Wacław Fara
dowódca 9 kompanii por. Józef Ignacy Mucha
dowódca plutonu por. Tadeusz Hauser
dowódca plutonu ppor. Roman Władysław Scholl
dowódca 3 kompanii km kpt. Adam Gondek
dowódca plutonu ppor. Marcin Ignacy Koterbicki
na kursie por. Stanisław Karol Kowalski
Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 6 DP
dowódca mjr Ludwik Bałos
dowódca plutonu strzeleckiego por. Andrzej Badocha
dowódca plutonu strzeleckiego por. Andrzej Władysław Krawiec
dowódca plutonu strzeleckiego ppor. Bronisław Osmelak
dowódca plutonu km por. Roman Rutka
Dywizyjny Kurs Dla Podoficerów Nadterminowych 6 DP
dowódca kpt. Zygmunt Kokociński
dowódca plutonu ppor. Jan Sowa
dowódca plutonu ppor. Tadeusz Trela
20 obwód przysposobienia wojskowego „Kraków”
kmdt obwodowy PW kpt. adm. (piech.) Sylwester Rudolf Chudoba
kmdt miejska PW Kraków I por. kontr. art. Zygmunt Kazimierz Brachocki
kmdt miejska PW Kraków II ppor. kontr. piech. Antoni Maciej Data
kmdt miejska PW Kraków III kpt. adm. (piech.) Józef Wiciński
kmdt powiatowy PW Kraków ppor. kontr. kaw. Piotr Styczeń
kmdt powiatowy PW Bochnia kpt. piech. Stanisław Józef Skibiński
kmdt powiatowy PW Miechów ppor. kontr, piech. Edward Peiper

Pułk w kampanii wrześniowej 1939

edytuj
Osobny artykuł: Kampania wrześniowa.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku pułk walczył w składzie 6 Dywizji Piechoty.

3 września 1939 z nadwyżek pułku został zaimprowizowany 4 batalion forteczny dla Obszaru Warownego „Kraków”. 11 września 1939 w rejonie Ździar baon forteczny por. Andrzeja Krawca został włączony do II/20 pp.

Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939[21]
Stnowisko Stopień, imię i nazwisko
Dowództwo
dowódca pułku płk piech. Kazimierz Brożek
I adiutant kpt. Jan Kałymon
II adiutant ppor. Walery Adamczyk
oficer informacyjny kpt. Stanisław Zięba
oficer łączności por. Jan Talaga
kwatermistrz kpt. Stanisław Chmielewski
oficer płatnik ppor. Kamiński
naczelny lekarz kpt. lek. dr Józef Jankiewicz
dowódca kompanii gospodarczej kpt. Norbert Śledź-Olędzki
I batalion
dowódca batalionu mjr Ludwik Bałos
1 kompania strzelecka kpt. Ludwik Szeląg
od 3 IX por. Paweł Sawicki
2 kompania strzelecka ppor. Wsiewołod Romanowski
3 kompania strzelecka ppor. Jerzy Zagórski
1 kompania ckm por. Zdzisław Gawroński
II batalion
dowódca kpt. Wacław Nowacki
4 kompania strzelecka ppor. Bronisław Osmalak
5 kompania strzelecka ppor. Jan Sowa
6 kompania strzelecka kpt. Norbert Śledź
2 kompania ckm kpt. Jerzy Luedtke
III batalion
dowódca mjr Tytus Jerzy Brzosko
7 kompania strzelecka por. Stanisław Kosmala
8 kompania strzelecka por. Jan Daniec
9 kompania strzelecka por. Józef Ignacy Mucha
3 kompania ckm kpt. rez. Jan Bujwid
Pododdziały specjalne
kompania zwiadu por. Tadeusz Hauser
kompania przeciwpancerna por. Julian Krzewicki
pluton artylerii piechoty ppor. rez. Jerzy Paczkowski
pluton pionierów por. Feliks Lew
pluton przeciwgazowy por. Roman Rutka
IV batalion (sformowany 3 IX)
dowódca IV batalionu kpt. rez. Batko
od 5 IX por. Andrzej Krawiec
adiutant IV batalionu ppor. Józef Warchałowski
dowódca 1 kompanii strzeleckiej ppor. rez. Balcer
dowódca 2 kompanii strzeleckiej ppor. Tadeusz Sanicki
dowódca 3 kompanii strzeleckiej ppor. Janicki
dowódca kompanii ckm ppor. rez. Różanowicz
Inne
dowódca placówki Olza ? warty w Bukowie ppor. rez. Stanisław Mieczysław Orłowski[22]
dowódca placówki Tunel Rydułtowy por. Tadeusz Kupfer
dowódca Ośrodka Zapasowego ppłk Franciszek Uhrynowicz
kwatermistrz OZ mjr Tadeusz Rybka

Mapy bitew 1939

edytuj
 
Pułk walczył w składzie 6 DP

Symbole pułkowe

edytuj

Sztandar

edytuj
Osobny artykuł: Polskie sztandary wojskowe.

5 maja 1924 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej zatwierdził wzór chorągwi 20 pułku piechoty[23].

 
lewa strona sztandaru 20 pp
 
Święto 20 pp w Krakowie. Poczet sztandarowy – d-ca pułku płk Kazimierz Brożek 1. z prawej.

18 maja 1924 roku na rynku krakowskim Prezydent Rzeczypospolitej Stanisław Wojciechowski wręczył pułkowi chorągiew ufundowaną przez komitet obywatelski Krakowa na czele ze ś.p. Włodzimierzem Tetmajerem, Wincentym Wodzińskim oraz prezydium miasta[12].

Sztandar wykonany został zgodnie ze wzorem chorągwi pułkowej w piechocie, określonym w Ustawie z dnia 1 sierpnia 1919 roku o godle i barwach Rzeczypospolitej Polskiej[24]. Chorągiew składała się z płata, w kształcie kwadratu o boku jednego metra, drzewca, głowicy i szarfy. Drzewce zwieńczone były głowicą. Głowica złożona była z podstawy i orła. Na podstawie umieszczony został numer pułku „20”.

Po bitwie pszczyńskiej ppor. Skocz, na polecenie dowódcy pułku, zawiózł sztandar do Krakowa i przekazał mjr. Tadeuszowi Rybce z Ośrodka Zapasowego 6 DP. 8 listopada 1939, w obozie Călimănești major Rybka przekazał sztandar (bez drzewca) pułkownikowi Lichtarowiczowi. Ambasada RP w Bukareszcie wyekspediowała płat sztandaru do Francji. Po kampanii francuskiej 1940 sztandar ewakuowany został do Wielkiej Brytanii i zdeponowany w Muzeum w Banknock. Obecnie sztandar znajduje się w zbiorach Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie[25].

Odznaka pamiątkowa

edytuj

18 maja 1929 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 20 pułku piechoty[26]. Odznaka o wymiarach 41x32 mm ma kształt stylizowanego krzyża o złamanych w lewo ramionach pokrytych granatową emalią ze złoconymi krawędziami. Na ramionach krzyża wpisano numer i inicjały „20 PP ZK”. Środek odznaki wypełnia tarcza w kształcie rombu z wizerunkiem kopca Kościuszki, na tle murów fortecznych cyzelowanych w srebrze, ze złoceniami. Odznaka oficerska - dwuczęściowa, wykonana w srebrze, złocona. Na rewersie próba srebra 800, imiennik grawera JT oraz numer. Wykonawcą odznaki był Józef Trębacz z Krakowa[10].

Żołnierze pułku

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 20 Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej.
Dowódcy pułku
Zastępcy dowódcy pułku
 
Stanisław Klementowski

Żołnierze 20 pułku piechoty – ofiary zbrodni katyńskiej

edytuj

Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[42] oraz Muzeum Katyńskie[43][c][d]

Nazwisko i imię stopień zawód miejsce pracy przed mobilizacją zamordowany
Choynowski-Lubicz Jan plut. rez. PKP w Krakowie Katyń
Chrzanowski Bogdan por. rez. nauczyciel gimnazjum w Warszawie Katyń
Chudzicki Antoni por. rez. prawnik Kontrola Państwowa w Katowicach Katyń
Groblewski Czesław ppor. rez. inżynier Katyń
Jaworowski Henryk ppor. rez. Małopolski Związek Młodzieży Katyń
Kowalczyk Mieczysław ppor. rez. chemik Zarząd Wod.-Kan. w Krakowie Katyń
Kurkiewicz Mieczysław por. posp. rusz. inżynier budownictwa Przeds. Robót Drogowych w Małopolsce Katyń
Patej Bolesław ppor. rez. prawnik Katyń
Podgórski Adam ppor. rez. chemik Wytwórnia Balonów Gumowych Katyń
Roczniak Mieczysław[46] ppor. rez. prawnik, dr ZUS w Krakowie Katyń
Bielec Józef por. rez. prawnik, doktor praw Państwowy Bank Rolny Charków
Cagaszek Stanisław por. rez. urzędnik Charków
Czernicki Marian ppor. rez. inżynier górnik Kamieniołomy Granitu „Klesów” Charków
Giza Józef Marian ppor. rez. urzędnik Charków
Himmel Henryk ppor. rez. Charków
Krzetuski Karol major w st. sp. prawnik, dr praw Charków
Lisowski Stanisław ppor. rez. księgarz Charków
Nowicki Teofil Karol[47] por. rez. inżynier górnik Charków
Oćwieja Tadeusz ppor. rez. prawnik Ubezpieczalnia Społeczna w Olkuszu Charków
Piotrowicz Karol por. rez. filozof, dr dyr. Biblioteki PAU Charków
Koterbicki Marcin podporucznik żołnierz zawodowy dowódca plutonu 3 kkm/20 pp ULK

Upamiętnienie

edytuj
  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[19].
  2. Oficer taborowy był jednocześnie dowódcą kompanii gospodarczej.
  3. Jeśli nie zaznaczono inaczej, miejsce służby żołnierzy zawodowych przed mobilizacją podano za: Ryszard Rybka, Kamil Stepan; Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939[44].
  4. Jeśli nie zaznaczono inaczej, informacje o żołnierzach znajdujących się na Białoruskiej Liście Katyńskiej pochodzą z książki: Maciej Wyrwa; Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940[45].

Przypisy

edytuj
  1. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 39 z 8 kwietnia 1919 roku, poz. 1267.
  2. Odziemkowski 2010 ↓, s. 226.
  3. Tuliński 2020 ↓, s. 859.
  4. Kowalski 2001 ↓, s. 58.
  5. a b Odziemkowski 1998 ↓, s. 168.
  6. Wrona 1928 ↓, s. 13.
  7. Wrona 1928 ↓, s. 14.
  8. Wrona 1928 ↓, s. 24.
  9. a b Almanach 1923 ↓, s. 51.
  10. a b Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 49.
  11. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
  12. a b Wrona 1928 ↓, s. 22.
  13. Jagiełło 2007 ↓, s. 63-65.
  14. Jagiełło 2007 ↓, s. 64.
  15. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 66, CLII.
  16. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 66.
  17. Zarzycki 1995 ↓, s. 218.
  18. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 571–572 i 673.
  19. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  20. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 571–572.
  21. Gładysz 2016 ↓, s. 92.
  22. Stanisław Orłowski. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.7732 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-05-30].
  23. Dz.Rozk. MSWojsk. Nr 21 z 27 maja 1924 roku, poz. 313.
  24. Dz.U. z 1919 r. nr 69, poz. 416.
  25. Satora 1990 ↓, s. 59.
  26. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 18 maja 1929 roku, poz. 158.
  27. a b c d e f g h i Prugar-Ketling (red.) 1992 ↓, metryka.
  28. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 24 stycznia 1920 roku, s. 11.
  29. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
  30. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 9.
  31. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 543.
  32. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 171.
  33. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 264, 268.
  34. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 138.
  35. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  36. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 96.
  37. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 229.
  38. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 232.
  39. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 7.
  40. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 289.
  41. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 257.
  42. Katyń – miejsca pamięci. [dostęp 2022-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-19)].
  43. Muzeum Katyńskie – Księgi Cmentarne.
  44. Rocznik oficerski 1939 ↓.
  45. Wyrwa 2015 ↓.
  46. Księgi Cmentarne – wpis 3113.
  47. Księgi Cmentarne – wpis 6652.

Bibliografia

edytuj