212 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
212 Dywizja Piechoty - niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana przez dowództwo Landwehry w Monachium na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939 roku, w 3. fali mobilizacyjnej w VII. Okręgu Wojskowym. Wzięła udział w kampanii francuskiej i w latach 1941-1944 walczyła na północnym odcinku frontu wschodniego. Podczas odwrotu przez Litwę została rozbita jesienią 1944 r. Dywizję zreorganizowano i przekształcono w 212 Dywizję Grenadierów Ludowych (212. Volks-Grenadier-Division)[1]. Pozostałą część wojny walczyła na froncie zachodnim biorąc udział m.in. w operacji ardeńskiej. Jej resztki kapitulowały przed Amerykanami w maju 1945 r. pod Baumholder.
| ||
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Niemcy
| |
| Sformowanie | 1939 | |
| Rozformowanie | 1945 | |
| Działania zbrojne | ||
| II wojna światowa | ||
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | |
| Rodzaj wojsk | piechota | |
| Podległość | OKH | |
| Skład | patrz tekst | |
Spis treści
Struktura organizacyjnaEdytuj
- Struktura organizacyjna w sierpniu 1939 roku:
316., 320. i 423. pułk piechoty, 212. pułk artylerii, 212. batalion pionierów, 212. oddział przeciwpancerny, 212. oddział łączności;
- Struktura organizacyjna w marcu 1941 roku:
316., 320. i 423. pułk piechoty, 212. pułk artylerii, 212. batalion pionierów, 212. oddział przeciwpancerny, 212. oddział łączności;
- Struktura organizacyjna w październiku 1943 roku:
316., 320. i 423. pułk grenadierów, 212. pułk artylerii, 212. batalion pionierów, 212. dywizyjny batalion fizylierów, 212. oddział przeciwpancerny, 212. oddział łączności, 212. polowy batalion zapasowy;
- Struktura organizacyjna we wrześniu 1944 roku:
316., 320. i 423. pułk grenadierów, 212. pułk artylerii, 212. batalion pionierów, 212. dywizyjny batalion fizylierów, 212. oddział przeciwpancerny, 212. oddział łączności, 212. polowy batalion zapasowy;
DowódcyEdytuj
- Generalmajor Walter Friedrichs 26.VIII.1939 – 15.IX.1939;
- General Theodor Endres 15.IX.1939 – 1.X.1942;
- Generalleutnant Hellmuth Reymann 1.X.1942 – 1.X.1943;
- Generalmajor Dr. Karl Koske 1.X.1943 – 1.V.1944;
- Generalleutnant Franz Sensfuß 1.V.1944 – 15.IX.1944;
- Generalleutnant Franz Sensfuß X.1944 - 1.IV.1945;
- Generalmajor Max Ulich 1.IV1945 - 21.IV1945;
- Generalmajor Jobst Freiherr von Buddenbrock 21.IV.1945 - 8.V.1945;
PrzypisyEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
- Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
- Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
- Haupt Werner, Army Group North. The Wehrmacht in Russia 1941 - 1945; b.m.w i b.m.r.; ISBN 0-7643-0182-9;
- Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.m.r.;
- Tadeusz Sawicki, Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim, czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
- Spiwoks, Stöber, Endkampf zwischen Mosel und Inn, Osnabrück 1976; ISBN 3-921-242-23-1