21 Pułk Piechoty (Księstwo Warszawskie)

21 Pułk Piechotyoddział piechoty Armii Księstwa Warszawskiego.

21 Pułk Piechoty
Historia
Państwo

 Księstwo Warszawskie

Sformowanie

1812

Rozformowanie

1813

Dowódcy
Pierwszy

płk Karol Dominik Przeździecki

Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Sformowany w 1812[1] w Białymstoku. Był jednym z pięciu pułków piechoty powstałych w Wielkim Księstwie Litewskim. Pułki były wzorowane na Wojsku Księstwa Warszawskiego – miały także identyczne mundury. Różniły się natomiast blachami na czapkach. Zamiast orła musiała być pogoń ale także spotykało się blachy z dwoma godłami polskim i litewskim oraz różniły się kokardami - były białe, a nie jak w wojsku Księstwa Warszawskiego – niebiesko-biało-karmazynowe.

Pułk walczył w 1813 w obronie Modlina[1].

Po abdykacji Napoleona, car Aleksander I wyraził zgodę na odesłanie oddziałów polskich do kraju. Miały one stanowić bazę do tworzenia Wojska Polskiego pod dowództwem wielkiego księcia Konstantego. 13 czerwca 1814 roku pułkowi wyznaczono miejsce koncentracji w Siedlcach[2]. Pułk nie został jednak odtworzony, bowiem etat armii Królestwa Polskiego przewidywał tylko 12 pułków piechoty. Nowe pułki piechoty sformowano dopiero po wybuchu powstania listopadowego. Rozkaz dyktatora gen. Józefa Chłopickiego z 10 stycznia 1831 roku nakładał obowiązek ich organizowania na władze wojewódzkie. W województwie podlaskim tworzony był 1 Pułk Województwa Podlaskiego przemianowany później na 21 pułk piechoty liniowej[3]

Obsada personalna edytuj

  • Dowódcy pułku[4]:
płk Karol Dominik Przeździecki (od 13 lipca 1812)
płk Giełgud (od 29 sierpnia 1812).
  • major pułku – Węgierski
  • dowódca 1 batalionu – Górski
  • dowódca 2 batalionu – Andrychiewicz
  • dowódca 3 batalionu – Łaszewski[5]

Przypisy edytuj

  1. a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 58.
  2. Wimmer 1978 ↓, s. 455.
  3. Gembarzewski 1925 ↓, s. 73.
  4. Nazwiska dowódców pułku oraz okres dowodzenia podano za: Gembarzewski 1925 ↓, s. 58
  5. Nazwiska majora pułku i dowódców batalionów podana za:Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 81

Bibliografia edytuj