221 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

(Przekierowano z 221 Dywizja Piechoty)

221 Dywizja Piechoty (niem. 221. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja, uczestniczyła w agresji na Polskę i Francję. Przekształcona w 221 Dywizję Bezpieczeństwa.

221. Dywizja Piechoty
221. Infanterie-Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

26 sierpnia 1939 Wrocław

Rozformowanie

15 marca 1941

Tradycje
Kontynuacja

221 Dywizja Bezpieczeństwa

Dowódcy
Pierwszy

gen. por. Johann Pfulgbeil

Ostatni

gen. por. Johann Pfulgbeil

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

Sformowana została we Wrocławiu rozkazem z 26 sierpnia 1939, w 3. fali mobilizacyjnej w VIII Okręgu Wojskowym. Brała udział w agresji na Polskę i Francję. Uczestniczyła w walkach w rejonie linii Maginota. Po powrocie do VIII Okręgu Wojskowego, 15 marca 1941 została przekształcona w 221 Dywizję Bezpieczeństwa[1].

Dowódca dywizji edytuj

  • gen. por. Johann Pfulgbeil (26 VIII 1939 – 15 III 1941)

Struktura organizacyjna edytuj

Stan w sierpniu 1939:

  • 350 pułk piechoty
  • 360 pułk piechoty
  • 375 pułk piechoty
  • 221 pułk artylerii
  • 221 batalion pionierów
  • 221 oddział rozpoznawczy
  • 221 oddział przeciwpancerny
  • 221 oddział łączności
  • 221 polowy batalion zapasowy;

Przypisy edytuj

  1. Mitcham 2009 ↓, s. 271.

Bibliografia edytuj

  • Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
  • Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk, Kampania polska 1939 roku, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2005, ISBN 83-7399-169-7, OCLC 830817444.
  • Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
  • Tadeusz Jurga, Obrona Polski 1939, Waldemar Strzałkowski (oprac.), Warszawa: „Pax”, 1990, ISBN 83-211-1096-7, OCLC 830078818.
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;