233 Rezerwowa Dywizja Pancerna (III Rzesza)
233 Rezerwowa Dywizja Pancerna
233 Rezerwowa Dywizja Pancerna (niem. 233. Reserve-Panzer-Division) – niemiecka rezerwowa dywizja pancerna z okresu II wojny światowej. Jednostka stacjonowała w Danii i nigdy nie weszła do akcji.
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  III Rzesza
| |
| Sformowanie | 10 sierpnia 1943 | |
| Rozformowanie | 9 maja 1945 | |
| Działania zbrojne | ||
| II wojna światowa | ||
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | |
| Rodzaj wojsk | wojska pancerne | |
| Skład | patrz tekst | |
HistoriaEdytuj
Dywizję utworzono 10 sierpnia 1943 r. poprzez przeformowanie 233 Rezerwowej Dywizji Grenadierów Pancernych. Po utworzeniu nowa jednostka została przerzucona do Danii i przebywała tam do końca wojny. Zajmowała się szkoleniem żołnierzy oddziałów pancernych i zmotoryzowanych. W lutym 1945 r. przekazała część oddziałów do świeżo utworzonej Dywizji Pancernej Holstein. 22 lutego 1945 r. została oficjalnie przemianowana na dywizję pancerną (233. Panzer-Division), jednak nie wysłano jej na front[1].
Skład dywizjiEdytuj
- 5. rezerwowy batalion pancerny (Panzer-Ersatz-Abteilung 5)
- 83. rezerwowy pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Ersatz-Regiment 83)
- 3. rezerwowy pułk grenadierów (zmotoryzowany) (Infanterie-Ersatz-Regiment (mot.) 3)
- 59. rezerwowy batalion artylerii (Panzerjäger-Ersatz-Abteilung 3)
- ponadto batalion niszczycieli czołgów, batalion rozpoznawczy, batalion inżynieryjny, kompania łączności i dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe[2].
DowódcyEdytuj
- Generalleutnant Kurt Cuno od 8 sierpnia 1943 r.,
- Generalleutnant Max Feremerey od 7 czerwca 1944 do kapitulacji[3].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Lexikon-der-wehrmacht.de: 233. Reserve-Panzer-Division
- ↑ Mitcham jr. 2010 ↓, s. 90.
- ↑ Mitcham jr. 2010 ↓, s. 80-81.
BibliografiaEdytuj
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Ordre de Bataille. Warszawa: Bellona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11725-9.