27 Pułk Piechoty (LWP)

pułk piechoty Wojska Polskiego

27 pułk piechotyoddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.

27 pułk piechoty
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Tradycje
Kontynuacja

27 pułk zmechanizowany

Organizacja
Numer

JW 2879[a][1]

Dyslokacja

Kłodzko[b][2]

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

10 Sudecka DP[2]

Sformowany w Rzeszowie na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa WP z 6 października 1944 w oparciu o sowiecki etat pułku strzeleckiego nr 04/501. Pod koniec 1944 pułk stacjonował w podrzeszowskiej Słocinie[3]. Zaprzysiężenia dokonano 14 stycznia 1945 r. w Rzeszowie.

Wchodził w skład 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP.

Skład etatowy

edytuj

dowództwo i sztab

  • 3 bataliony piechoty
  • kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
  • baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
  • plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

Razem: 2915 żołnierzy (w tym: oficerów 276, podoficerów 872, szeregowców 1765).

Sprzęt: 162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm

Działania bojowe

edytuj

Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 10 Dywizji Piechoty. Najcięższe walki stoczył przy forsowaniu Nysy Łużyckiej, walczył w lasach Muskauer Forst i nad Schwarzer Schöps(inne języki) w rejonie Boxbergu. Następnie uczestniczył w zdobyciu Spreefurtu(inne języki). Swój szlak bojowy zakończył na terenie Czechosłowacji uczestnicząc w operacji praskiej[4].

       
   

Żołnierze pułku

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: żołnierze 27 Pułku Piechoty (LWP).
Dowódcy pułku
  • ppłk Piotr Waluzynicz (29 września – 5 grudnia 1944)
  • płk Jan Kuszniarow (12 grudnia 1944)
  • płk Stanisław Daniluk-Daniłowski – (11 listopada 1945 – 27 listopada 1946[5])
  • mjr/ppłk Zygmunt Huszcza (27 listopada 1946 – 10 listopada 1947)
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[6]
  1. ppor. Marian Kaszewski
  2. chor. Jerzy Łyżwa
  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946.
  2. Koszary przy ul. Walecznych.

Przypisy

edytuj
  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
  3. Witold Szymczyk. Pod znakiem piastowskiego orła. „Widnokrąg”. 41 (107), s. 3, 13 października 1963. 
  4. Komornicki 1965 ↓, s. 204.
  5. Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy... s. 251.
  6. Łyżwa 1966 ↓, s. 271.

Bibliografia

edytuj
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo Trio: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Jerzy Łyżwa: Od Wisłoka do Czarnej Elstery. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1966.