27 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej
27 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej (27 dac) – pododdział artylerii ciężkiej Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
luty 1946 |
| Rozformowanie |
1951 |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja |
Tomaszów Mazowiecki (1946-1949) Węgorzewo (1949-51) |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
15 Brygada Artylerii Ciężkiej (od 1949) |
Dywizjon został sformowany w lutym 1946 roku, w garnizonie Tomaszów Mazowiecki (Poznański Okręg Wojskowy), na bazie 82 Warszawskiego Pułku Artylerii Ciężkiej. Jednostka została zorganizowana według etatu Nr 4/15 samodzielnego dywizjonu artylerii ciężkiej czasu "P". Stan etatowy dywizjonu liczył 6 pracowników kontraktowych i 358 wojskowych, w tym 41 oficerów i 100 podoficerów oraz 217 szeregowców. Podstawowym uzbrojeniem dywizjonu było dwanaście 152 mm haubicoarmat wz. 1937 (MŁ-20).
Latem 1949 roku jednostka została przeformowana na etat Nr 4/45, dyslokowana do garnizonu Węgorzewo i włączona w skład 15 Brygady Artylerii Ciężkiej z zachowaniem dotychczasowej nazwy i numeru. W 1951 roku 15 BAC została przeformowana na etat Nr 4/63. W wyniku tej reorganizacji dyon utracił swoją nazwę i numer.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040.