29 Dywizja Piechoty (LWP)
29 Dywizja Piechoty (29 DP) – związek taktyczny piechoty ludowego Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1951 |
| Rozformowanie |
1955 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Jerzy Korczuk |
| Ostatni |
ppłk Jan Piróg |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 2325 |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Formowanie edytuj
W 1951 na terenie Okręgu Wojskowego Kraków sformowano w Bielsku-Białej 29 Dywizję Piechoty. Organizowana była według etatów dywizji piechoty typu B „konna mała”[2]. Wchodziła w skład 11 Korpusu Armijnego.
Dywizję rozformowano we wrześniu 1955 roku[3], z wyjątkiem 99 pp, 23 pal, 40 dappanc, 52 daplot i 77 bsap[4].
Struktura i rozmieszczenie (1952) edytuj
| Nazwa jednostki | Miejsce stacjonowania |
|---|---|
| Dowództwo 29 Dywizji Piechoty | Bielsko-Biała |
| 78 pułk piechoty | Szczakowa |
| 91 pułk piechoty | Głubczyce |
| 95 pułk piechoty | Cieszyn |
| 134 pułk artylerii lekkiej | Nowy Sącz |
| 40 dywizjon artylerii przeciwpancernej | Bielsko-Biała |
| 52 dywizjon artylerii przeciwlotniczej | Bielsko-Biała |
| 77 batalion saperów | Rybnik |
| 73 batalion łączności (JW 2906[1]) | Bielsko-Biała |
| pluton rozpoznawczy | |
| pluton samochodowy |
Dywizja liczyła etatowo: 5216 żołnierzy, w tym: 637 oficerów, 1222 podoficerów i 3357 szeregowych. Jej uzbrojenie stanowiło: 12 dział samobieżnych, 3 samochody pancerne, 13 armat ppanc 45 mm, 39 armat 76 mm, 13 haubic 122 mm, 14 armat plot 37 mm, 42 moździerze 82 mm, 13 moździerzy 120 mm.
Żołnierze dywizji edytuj
Dowódcy dywizji[5]:
- ppłk Jerzy Korczuk (11 VII 1951 – 12 X 1951)
- ppłk Kazimierz Peste (8 X 1951 – 31 XII 1952)
- ppłk Jan Piróg (22 XII 1952 – 1955)
Przypisy edytuj
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 149.
- ↑ Puchała 2013 ↓, s. 251.
- ↑ Piotrowski 2003 ↓, s. 137.
- ↑ Mąsior 2005 ↓.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska Polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja „Historia i Kultura”, 2013. ISBN 978831112800-2.
- Wiesław Mąsior: Dowódcy dywizji Wojska Polskiego. Profesjonalne Forum Wojskowe. Serwis-militarny.net, 2005. [dostęp 2018-02-05].