Wikipedia

29 Pułk Piechoty Obrony Krajowej

(Przekierowano z 29 Pułk Piechoty k.k. Landwehry)

29 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Budziejowice (LIR. 29) – pułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

29 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Budziejowice
29. Landwehrinfanterieregiment Budweis
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1899

Rozformowanie

1917

Tradycje
Kontynuacja

Pułk Strzelców Nr 29

Dowódcy
Pierwszy

płk Adam Dembicki von Wrocień

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Czeskie Budziejowice, Jindřichův Hradec

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Obrona Krajowa

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

21 Dywizja Piechoty OK

Koszary Obrony Krajowej w Czeskich Budziejowicach

Historia pułku edytuj

W 1869 roku zostały zorganizowane między innymi: Czeski Batalion Piechoty Obrony Krajowej Budziejowice Nr 28 (niem. Böhmisches Landwehr-Infanterie-Bataillon Budweis Nr. 28) w Czeskich Budziejowicach (niem. Budweis) oraz Czeski Batalion Piechoty Obrony Krajowej Neuhaus Nr 45 (niem. Böhmisches Landwehr-Infanterie-Bataillon Neuhaus Nr. 45) w Jindřichowym Hradcu (niem. Neuhaus)[1].

1 maja 1889 roku oba oddziały zostały podporządkowane komendantowi Czeskiego Pułku Piechoty Obrony Krajowej Nr 8 w Pradze, pozostając w dotychczasowych garnizonach[2].

W styczniu 1893 roku Batalion Piechoty OK Budziejowice Nr 28 został włączony w skład Czeskiego Pułku Piechoty Obrony Krajowej Nr 7 w Pilźnie, ale pozostał w Budziejowicach.

W 1894 roku bataliony utraciły samodzielność pod względem aministracji i uzupełnień na rzecz pułku, w skład którego wchodziły[3]. Otrzymały również nowe numery. Dotychczasowy Batalion Nr 28 został 4. batalionem Pułku Piechoty Obrony Krajowej Pilzno Nr 7, natomiast Batalion Nr 45 – 4. batalionem Pułku Piechoty Obrony Krajowej Praga Nr 8.

1 października 1899 roku w Czeskich Budziejowicach został utworzony Pułk Piechoty Obrony Krajowej Budziejowice Nr 29 (niem. Landwehr-Infanterie-Regiment Budweis Nr. 29). W skład pułku włączono 4. batalion Pułku Piechoty Obrony Krajowej Pilzno Nr 7 w Budziejowicach oraz 4. batalion Pułku Piechoty Obrony Krajowej Praga Nr 8 w Jindřichowym Hradcu. Trzeci batalion pułku został utworzony od podstaw w Budziejowicach[4][5]. Pułk został podporządkowany komendantowi Brygady Piechoty Obrony Krajowej w Pilźnie, która w 1901 roku została przemianowana na 41 Brygadę Piechoty Obrony Krajowej.

W 1907 roku pułk został włączony w skład 42 Brygady Piechoty Obrony Krajowej w Pradze. Obie brygady należały do 21 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej. Podporządkowanie i dyslokacja pułku nie uległy zmianie do 1914 roku[6].

Okręg uzupełnień Obrony Krajowej Czeskie Budziejowice i Písek (niem. Pisek)[5].

Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z numerem pułku „29”.

W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku: 45% – Czesi, 54% – Niemcy[7].

W sierpniu 1914 roku, w czasie mobilizacji, pułk został włączony skład 37 Brygada Piechoty należącej do 19 Dywizji Piechoty[8].

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w grudniu 1914 i w styczniu 1915 roku w Galicji, między innymi w okolicach Grybowa i Gorlic. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 263 w Zaborowie i 255 w Wietrzychowicach.

11 kwietnia 1917 roku oddział został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 29 (niem. Schützenregimenter Nr. 29).

Żołnierze pułku edytuj

Komendanci pułku
  • płk Adam Dembicki von Wrocień (1899[4] – 17 VIII 1903 → komendant 90 Brygady Piechoty Obrony Krajowej)
  • płk Franz Tauschinski (1903 – 1909 → komendant 85 Brygady Piechoty Obrony Krajowej)
  • płk Wilhelm Raft (1909 – 1911)
  • płk Karl Maulik von Kromauheim (1911 – 1913 → generał przydzielony do Komendy Obrony Krajowej w Litomierzycach)
  • płk Johann Wurja (1913 – 1914[5])
Oficerowie

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1889 ↓, s. 164, 198.
  2. ↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1890 ↓, s. 121, 182, 216.
  3. ↑ Rydel 2001 ↓, s. 46.
  4. ↑ a b Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1890 ↓, s. 441.
  5. ↑ a b c Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 284.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 53, 284.
  7. ↑ Landwehr-Infanterie-Regimenter as at July 1914.. [dostęp 2010-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
  8. ↑ Landwehr Infanterieregimenter as at August 1914. austro-hungarian-army.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]..

Bibliografia edytuj

  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1889. Wiedeń: luty 1889.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1890. Wiedeń: luty 1890.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1890. Wiedeń: luty 1890.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914.
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
  • www.mlorenz.at: Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 – 1914. [dostęp 2010-03-18]. (niem.).
  • Glenn Jewison & Jörg C. Steiner: Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918. [dostęp 2010-03-18]. (niem.).
  • Waldemar Fronczak i in.: Polegli na ziemiach polskich z K.K. Landwehr-Infanterieregiment Nr 29. [dostęp 2010-03-18]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=29_Pułk_Piechoty_Obrony_Krajowej&oldid=70600366”