2 Armia Uderzeniowa
2 Armia Uderzeniowa (ros. 2-я ударная армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej.
 Spotkanie żołnierzy 2 Armii Uderzeniowej z żołnierzami 67 Armii w czasie odblokowania Leningradu | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1941 |
| Rozformowanie |
1946 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. por. Grigorij Sokołow |
| Ostatni |
gen. por. Iwan Fiediuninski |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja Iskra Operacja wiślańsko-odrzańska Operacja berlińska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
Historia edytuj
Wchodziła w skład 2 Frontu Białoruskiego. W czasie działań bojowych prowadzonych na ziemiach polskich w ramach operacji wiślańsko-odrzańskiej uczestniczyła w walkach między innymi o Ciechanów, Kwidzyn, Pruszcz Gdański i Skórcz[2]. W dniu rozpoczęcia bitwy o Berlin (16 kwietnia 1945) w skład 2 Armii Uderzeniowej wchodził 108 Korpus Strzelecki i 116 Korpus Strzelecki[3]. Po zakończeniu II wojny światowej 2 Armia Uderzeniowa weszła w skład Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech.
Dowództwo armii edytuj
Dowódcy:
- gen. por. Grigorij Sokołow: grudzień 1941 — styczeń 1942
- gen. por. Nikołaj Kłykow: styczeń—kwiecień 1942
- gen. por. Andriej Własow: kwiecień—lipiec 1942
- gen. por. Nikołaj Kłykow: lipiec—grudzień 1942
- gen. por. Władimir Romanowski: grudzień 1942 — grudzień 1943
- gen. por./gen. płk Iwan Fiediuninski[4]: grudzień 1943 — do końca wojny
Szefowie sztabu:
- płk M. Kondratienko
- gen. mjr Wiktor Wyżylin 25.12.1941 - 07.03.1942
- płk Serafin Rożdiestwienskij 07.03.1942 - 02.04.1942
- płk Borys Rożdiectwienskij 07.03.1942 - 28.03.1942
- płk Pawieł Winogradow 04.04.1942 - 24.05.1942
- płk Andriej Kajgorodcew 06.05.1942 - 01.07.1942
- płk Pawieł Artiuszenko 24.05.1942 - 15.07.1942
- płk Siergiej Kozaczek Козачек 15.07.1942 - 11.08.1942
- płk Teodor Swiklin 11.08.1942 - 12.11.1942
- gen. mjr Siemion Mikulski 12.11.1942 - 15.12.1942
- gen. mjr Piotr Kokoriew 15.12.1942 - 21.06.1944
- gen. mjr Nikołaj Kowalczyk 21.06.1944 - 09.05.1945[5]
Struktura organizacyjna edytuj
- 98 Korpus Strzelecki (ros. 98-й стрелковый корпус) dowódca gen. por. Gieorgij Anisimow
- 108 Korpus Strzelecki (ros. 108-й стрелковый корпус) dowódca gen. por. Witalij Polenow
- 116 Korpus Strzelecki (ros. 116-й стрелковый корпус) dowódca gen. mjr Fiodor Fietisow[6]
Przypisy edytuj
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 144.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.74,252,414,473.
- ↑ Karl Bahm, Berlin 1945. Warszawa 2015, s.247.
- ↑ Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 232.
- ↑ https://pamyat-naroda.ru/warunit/id4392/
- ↑ Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s. 590.
Bibliografia edytuj
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Wielka Encyklopedia Radziecka. Moskwa: 1978.
- A. A. Greczko: Siły zbrojne państwa radzieckiego. Warszawa: 1975.
- Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.