2 Batalion Balonowy

2 Batalion Balonowy
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	15 września 1929
Rozformowanie	1939
Nazwa wyróżniająca	nie posiadał
	Tradycje
Święto	15 września
	Dowódcy
Pierwszy	ppłk Aleksander Wilcz-Wilsz
Ostatni	ppłk obs. bal. Julian Sielewicz
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	lotnictwo Wojska Polskiego
Rodzaj wojsk	Wojska Balonowe
Podległość	1 Grupa Aeronautyczna; 1 Grupa Lotnicza

2 Batalion Balonowy (2 bbal) – pododdział Wojsk Balonowych II RP w latach 1929-1939.

Historia edytuj

W 1929 nastąpiły zmiany w organizacji lotnictwa wojskowego w tym i wojskach balonowych. W 1929 w Jabłonnie, na bazie wydzielonej kompanii balonów zaporowych z toruńskiego 1 batalionu balonowego sformowany został 2 batalion balonowy. Wiosną tego roku batalion został podporządkowany dowódcy 1 Grupy Aeronautycznej w Warszawie, która w 1936 została przemianowana na 1 Grupę Lotniczą.

Święto batalionu obchodzono 15 września, w rocznicę sformowania jednostki w 1929.

Batalion nie posiadał sztandaru.

Żołnierze 2 batalionu balonowego brali udział w prestiżowych zawodach o Puchar Gordona Bennetta. Byli nimi: Władysław Pomaski, Franciszek Hynek, Zbigniew Burzyński, Władysław Wysocki, Bronisław Koblański.

Mobilizacja 1939 edytuj

Grób Stanisława Foltańskiego na Starych Powązkach w Warszawie – dowódcy 4 kompanii balonów zaporowych we wrześniu 1939

Podczas mobilizacji batalion zmobilizował następujące kompanie balonowe:

6 kompania balonów obserwacyjnych - odwód Naczelnego Dowództwa - dowódca kpt. Zbigniew Józef Burzyński
- zastępca dowódcy i oficer manewrowy – ppor. Kazimierz Siemaszkiewicz
- oficer techniczny – ppor. rez. Stanisław Bobrowski
- obserwator - ppor. Wincenty Jan Juszko
- obserwator - ppor. Alojzy Murawski
- obserwator – ppor. rez. inż. Alfred Zawadzki
- dowódca plutonu obsługi balonu – NN
- dowódca plutonu OPL i OPGaz – NN
- dowódca plutonu transportowego – NN
- dowódca drużyny łączności – plut. rez. Jan Ostaszewski
- szef kompanii - sierż. Ludwik Nowak, a następnie plut. Mikołaj Wojtiuk
  - podoficer gospodarczy – plut. Mikołaj Wojtiuk
  - w kompanii: kpr. Edward Kardacz i kpr. Kobyliński
7 kompania balonów obserwacyjnych - odwód Naczelnego Dowództwa - dowódca kpt. Michał Ptasiński
- zastępca dowódcy i oficer manewrowy – ppor. Kajetan Kalisz
- oficer techniczny – ppor. rez. Zygmunt Olechowski
- obserwator – ppor. Edmund Józef Wegnerowski
- obserwator – ppor. rez. Czesław Marian Krawiecki
- obserwator – ppor. rez. dr Stanisław Sekutowicz
- dowódca plutonu obsługi balonu – NN
- dowódca plutonu OPL i OPGaz – plut. Julian Lasocki
- dowódca plutonu transportowego – NN
- dowódca drużyny łączności – NN
- szef kompanii – sierż. Otton Misler
  - podoficer sprzętowy – plut. Jan Mierzejewski
3 kompania balonów zaporowych – dowódca kpt. Bronisław Wacław Koblański
- dowódca I plutonu – por. rez. Zygmunt Lasota
- dowódca II plutonu – ppor. rez. Wacław Stanisław Barański
- dowódca plutonu parkowego – ppor. rez. Teofil Motyliński
- dowódca plutonu transportowego – NN
- szef kompanii – sierż. Józef Bielec
4 kompania balonów zaporowych – dowódca por. Stanisław Foltański
- dowódca I plutonu – por. rez. Józef Antoni Brożek
- dowódca II plutonu – ppor. rez. Leszek Teofil Wasilewski
- dowódca plutonu parkowego – ppor. rez. Ryszard Marian Lachman
- dowódca plutonu transportowego – NN
- szef kompanii – st. sierż. Bolesław Bukowski
5 kompania balonów zaporowych – dowódca ppor. Czesław Antoni Wrzesień
- dowódca I plutonu – ppor. rez. Jerzy Kazimierz Żuralski
  - zastępca dowódcy I plutonu – plut. Jan Łukaszczyk
- dowódca II plutonu – ppor. rez. mgr Jan Karol Stefan Hewelke
- dowódca plutonu parkowego – ppor. rez. Stanisław Jan Depowski
  - zastępca dowódcy plutonu parkowego – plut. Michał Kowalenia
- dowódca plutonu transportowego – NN
- szef kompanii – sierż. Stefan Napiątek

Zmobilizowana kompania balonów obserwacyjnych liczyła 6 oficerów obserwatorów balonowych oraz 190 podoficerów i szeregowych. Kompania balonów obserwacyjnych według etatu powinna była posiadać na stanie dwie powłoki balonowe (typu BD), dwie dźwigarki oraz tabor samochodowy.

Kompania balonów zaporowych składała się z: drużyny dowódcy, 2 plutonów balonów zaporowych typu N i NN po 5 tandemów oraz plutonu transportowego i plutonu parkowego.

Plan mobilizacyjny „W" przewidywał zmobilizowanie przez 2 batalion balonowy również:

Komendy Bazy Balonowej nr 1 wraz z kwatermistrzostwem,
Głównej Składnicy Balonowej nr 1,
Batalionu Szkolnego Bazy Balonowej,
Parku Bazy Balonowej.

Obsada Bazy Balonowej po mobilizacji:

Komenda Bazy Balonowej nr 1 – komendant bazy ppłk Julian Sielewicz
- zastępca komendanta bazy – mjr Kazimierz Wincenty Kraczkiewicz
- w dyspozycji komendanta bazy:
  - mjr Stanisław Tadeusz Gumiński
  - kpt. Jan Czesław Bronisław Dratwa
  - kpt. Edward Wirszyłło
Kwatermistrzostwo Bazy Balonowej nr 1 – kwatermistrz mjr Roman Kłoczkowski
- oficer ewidencyjny – por. Sergiusz Masłakowiec
- oficer gospodarczy [płatnik] – por. Adam Śmiałkowski
- dowódca kompanii gospodarczo-wartowniczej – dowódca NN
batalion szkolny – dowódca mjr Franciszek Hynek
- dowódca kompanii szkolnej – por. Jerzy Łaszewski
- dowódca kompanii zapasowej balonów obserwacyjnej – NN
- dowódca kompanii zapasowej balonów zaporowych – NN
Park Bazy – komendant kpt. Władysław Pomaski
- oficer nadzoru technicznego – kpt. Michał Zub
- kierownik składnicy parku – por. Stefan Sidor
- oficer parku – ppor. rez. Karol Hülle
- oficer parku – ppor. rez. inż. Stanisław Połujan
- kierownik warsztatu mechanicznego – chor. Józef Obtułowicz
- dowódca plutonu samochodowego – sierż. Ryszard Radoła
- w bazie:
  - por. Stanisław Kotowski
  - por. rez. Antoni Stanisław Bogucki
  - por. rez. Stanisław Dąbrowski
  - por. rez. Teofil Stanisław Szymczykiewicz
  - ppor. rez. Tadeusz Adam Błoniarz
  - ppor. rez. Cezary Boguski
  - ppor. rez. Rudolf Józef Czerwiński
  - ppor. rez. inż. Eugeniusz Jezierski
  - ppor. rez. inż. Tadeusz Kowalik
  - ppor. rez. Jerzy Roszkowski
  - ppor. rez. Witold Marian Sokołowski

Główna Składnica Balonowa nr 1:

kierownik składnicy – mjr Konstanty Piotrowicz
- zastępca kierownika składnicy – kpt. Hubert Kolaszyński

Żołnierze 2 Batalionu Balonowego edytuj

Z lewej Zbigniew Burzyński, po prawej stronie stoi Franciszek Hynek

Dowódcy batalionu

ppłk Aleksander Alfons Wilcz-Wilsz (28 V 1929^[1] – 1 I 1931^[2] → stan spoczynku z dniem 28 II 1931)
mjr / ppłk obs. bal. Julian Sielewicz (9 II 1931^[3] - VIII 1939^[4])

Zastępcy dowódcy batalionu

kpt. / mjr pil. ster. Konstanty Kamieński (VII 1929^[5] – VI 1934^[6] → dowódca 1 bbal.)
kpt. / mjr Kazimierz Wincenty Kraczkiewicz (IV 1934^[6] – IX 1939)

Oficerowie batalionu

kpt. pil. Zbigniew Burzyński
mjr pil. Franciszek Hynek
por. obs. bal. Władysław Wysocki

Wyposażenie edytuj

Balon obserwacyjny Caquot R

W 1924 we Francji skonstruowano balon obserwacyjny na uwięzi Caquot BD. Rok później zapadła decyzja o wyposażeniu w balony tego typu polskiej armii. Umowę podpisano 23 kwietnia 1925 roku. Pod koniec lat 20 uruchomiono w Wojskowej Wytwórni Balonów produkcję seryjną, pod oznaczeniem CZB-BD, a później WWB-BD i WBS-BD. Stanowiły one, wraz ze starszymi balonami CZB R-1 i CZB R-2 podstawowy sprzęt 1 Batalionu Balonowego w Toruniu i 2 Batalionu Balonowego w Legionowie.

Upamiętnienie edytuj

13 września 2008 na cmentarzu w Jabłonnie została odsłonięta tablica pamiątkowa honorują oficerów i żołnierzy 2 Batalionu Balonowego, ofiar zbrodni katyńskiej^[7];
Od 2018 tradycje 2 bbal kontynuuje Ośrodek Rozpoznania Obrazowego (ORO)^[8].

Przypisy edytuj

↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 197.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 363.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 17.
↑ Jacek Szczepański, Wojska balonowe ..., s. 44.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 198.
↑ ^a ^b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 166.
↑ Uroczyste odsłonięcie tablicy. jablonna.pl, 16 września 2008. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 marca 2018)].
↑ Dz.Urz.MON z 2018 poz. 26

Bibliografia edytuj

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Zygmunt Kozak, Zbigniew Moszumański, Jacek Szczepański: 2 Batalion Balonowy. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 2006. ISBN 83-88773-35-6.
Jacek Szczepański: Wojska balonowe: Legionowo 1897-1939. Pruszków: "Ajaks", 2004. na książce ISBN 83-88773-72-10. ISBN 83-88773-72-0.
Andrzej Przedpełski: Lotnictwo Wojska Polskiego: zarys historii 1918-1996. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08650-8.

Linki zewnętrzne edytuj

Przyczynek do historii II Batalionu Balonowego

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_6_lipca_1929_roku,_s._197-1] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 197.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_17_z_19_grudnia_1930_roku,_s._363-2] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 363.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_1_z_28_stycznia_1931_roku,_s._17-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 17.

[4] Jacek Szczepański, Wojska balonowe ..., s. 44.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_6_lipca_1929_roku,_s._198-5] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 198.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_7_czerwca_1934_roku,_s._166-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 166.

[7] Uroczyste odsłonięcie tablicy. jablonna.pl, 16 września 2008. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 marca 2018)].

[8] Dz.Urz.MON z 2018 poz. 26

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]