2 Korpus Zmechanizowany (III RP)
2 Korpus Zmechanizowany im. gen. broni Władysława Andersa (2 KZ) – rozformowany wyższy związek taktyczny Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Odznaka Korpusu | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Patron |
gen. broni Władysław Anders |
Tradycje | |
Święto |
18 maja (rocznica zdobycia Monte Cassino) |
Nadanie sztandaru | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. dyw. Mieczysław Stachowiak |
Ostatni |
gen. dyw. Janusz Adamczak |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Skład |
patrz poniżej |
Historia
edytuj2 Korpus Zmechanizowany sformowano na bazie Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego oraz wydzielonych jednostek Śląskiego i Pomorskiego Okręgu Wojskowego. W skład korpusu weszły dwie dywizje ogólnowojskowe oraz jednostki rodzajów wojsk i służb. Korpus osiągnął gotowość do działania z dniem 1 stycznia 2002. Jego dowództwo mieściło się w garnizonie Kraków. W ramach posiadanej struktury w okresie 1 stycznia 2002 – 1 kwietnia 2004 2 Korpus Zmechanizowany był związkiem operacyjno-taktycznym przeznaczonym do prowadzenia działań bojowych na obszarze NATO samodzielnie i we współdziałaniu z wojskami sojuszniczymi, walki z przeciwnikiem naziemnym i powietrznym, a także współuczestniczenia w rozwiązywaniu sytuacji kryzysowych.
Po przekazaniu w kwietniu 2004 podległych związków taktycznych i innych jednostek wojskowych w bezpośrednie podporządkowanie Dowódcy Wojsk Lądowych, dowództwo 2 Korpusu Zmechanizowanego zostało przeznaczone do organizacji i prowadzenia szkolenia i ćwiczeń dla wybranych dowództw i jednostek operacyjno-taktycznych Wojsk Lądowych czy doraźnie tworzonych zgrupowań zadaniowych.
Dowództwo 2 Korpusu Zmechanizowanego współpracuje z podobnymi dowództwami w ramach NATO. 2 Korpus Zmechanizowany był pierwszym związkiem operacyjno-taktycznym Wojska Polskiego, który uzyskał tzw. afirmację NATO w czasie ćwiczenia "Cannon Cloud 2002" (listopad 2002), a tym samym potwierdził gotowość do dowodzenia sojuszniczymi grupami operacyjnymi oraz do udziału w ćwiczeniach sojuszniczych w roli dowództwa korpusu. Na szczeblu sojuszniczym Dowództwo 2 Korpusu Zmechanizowanego wspólnie z Korpusem Niemiecko-Holenderskim (GE/NL Corps) oraz włoskim Korpusem NRDC-IT wchodzi w skład grupy roboczej powołanej przez Sojusznicze Dowództwo Operacyjne NATO do współpracy w dziedzinie ćwiczeń, treningów i koordynacji opracowania dokumentów normatywnych.
Święto 2 Korpusu Zmechanizowanego przypadało 18 maja. W dniu 21 maja 2005 2 KZ otrzymał sztandar, który wręczył Minister Obrony Narodowej Jerzy Szmajdziński na ręce ówczesnego Dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego gen. broni Mieczysława Bieńka. Matką chrzestną sztandaru 2 KZ została aktorka Anna Dymna.
Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło Decyzją Nr 444/MON z dnia 4 października 2007 nadał 2 Korpusowi Zmechanizowanemu w Krakowie imię patrona – generała broni Władysława Andersa. Decyzja weszła w życie 6 listopada 2007[1].
Rozformowanie 2 KZ
edytujKorpus rozformowano z dniem 1 lipca 2014 r[2][3][4][5][6].
Na bazie 2 KZ sformowano Centrum Operacji Lądowych - Dowództwo Komponentu Lądowego (COL-DKL) odpowiedzialne za użycie Wojsk Lądowych w operacjach dowodzonych przez Dowódcę Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych.
Tradycje 2 KZ
edytuj- II Korpusu gen. Józefa Hauke-Bosaka (1863–1864)
- II Korpusu Polskiego (1917–1918)
- Okręgu Generalnego Kraków (1918–1921)
- 2 Armii (1920–1922)
- Okręgu Korpusu nr V Kraków (1919–1939)
- Armii Kraków (1939)
- 2 Korpusu Polskiego (1943–1946)
- 2 Armii Wojska Polskiego (1944–1945)
- Okręgu Wojskowego nr V Kraków (1945–1954)
- Krakowskiego Okręgu Wojskowego (1992–1999)
- Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego (1999–2001)
Struktura organizacyjna
edytujOd 1 stycznia 2002 do 1 kwietnia 2004
- dowództwo korpusu
- 5 Pułk Dowodzenia
- 1 Warszawska Dywizja Zmechanizowana
- 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej
- 6 Brygada Desantowo-Szturmowa
- 25 Brygada Kawalerii Powietrznej
- 2 Hrubieszowski Pułk Rozpoznawczy
- 23 Śląska Brygada Artylerii
- 69 Leszczyński Pułk Przeciwlotniczy
- 56 Kujawski Pułk Śmigłowców Bojowych
- 1 Brzeska Brygada Saperów
- 1 Pułk Drogowo-Mostowy
- 5 Tarnogórski Batalion Chemiczny
- 11 Batalion Walki Radioelektronicznej
Od kwietnia 2004
- dowództwo korpusu
- 5 Pułk Dowodzenia
- Klub 2 KZ
- stanowisko dowodzenia obroną przeciwlotniczą dowódcy korpusu
- zespół informatyki
Dowódcy korpusu
edytuj- gen. dyw. Mieczysław Stachowiak (2001–2004)
- gen. broni Mieczysław Bieniek (2004–2007)
- gen. dyw. Włodzimierz Potasiński (cz.p.o. 2007)
- gen. bryg. Andrzej Knap (p.o. 2007)
- gen. dyw. Edward Gruszka (2007–2009)
- gen. dyw. Zbigniew Głowienka (2009–2010)
- gen. dyw. dr Jerzy Biziewski (1.6.2010 – 26.7.2013)
- gen. bryg. Andrzej Knap (od 26.7.2013[7]-19.2.2014)
- gen.dyw. Janusz Adamczak (od 19.2.2014-1.7.2014)
Przypisy
edytuj- ↑ Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej Nr 19 z 22.10.2007 r.
- ↑ W Krakowie powstaje Centrum Operacji Lądowych [online], mon.gov.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
- ↑ 2. Korpus Zmechanizowany przekształcany w Centrum Operacji Lądowych - TVP3 Kraków - Telewizja Polska S.A [online], www.tvp.pl [dostęp 2017-11-21] .
- ↑ Kraków będzie miał Centrum Operacji Lądowych - Służby mundurowe - rp.pl [online], www.rp.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Powołano Centrum Operacji Lądowych w Krakowie. 2 Korpus rozformowany [online], www.defence24.pl, 5 marca 2016 [dostęp 2021-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] .
- ↑ :: Ministerstwo Obrony Narodowej - serwis internetowy :: Aktualności :: [online], archiwalny.mon.gov.pl [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-03] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Jerzy Kajetanowicz: Wojsko Polskie w systemie bezpieczeństwa państwa 1945-2010. Częstochowa: AJD, 2013. ISBN 978-83-7455-316-2.
- Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 160-161. ISSN 1734-2317.