2 Pułk Artylerii Górskiej
2 Pułk Artylerii Górskiej (2 pag) – oddział artylerii górskiej Wojska Polskiego II RP.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1922 |
| Rozformowanie |
1931 |
| Tradycje | |
| Święto |
16 września |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Ostatni |
ppłk art. Tadeusz Bogdanowicz |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
22 Dywizja Górska |
Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj
22 marca 1921 roku został sformowany III dywizjon 1 pułku artylerii górskiej. Dywizjon ten stanowił zalążek 2 pułku artylerii górskiej w Przemyślu[1].
W 1922 roku 2 pag został włączony w skład 22 Dywizji Górskiej. Dwa lata później, z chwilą wejścia w życie nowej organizacji artylerii na stopie pokojowej, został podporządkowany bezpośrednio szefowi artylerii i uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr VI[2].
W 1925 roku 1 pułk artylerii górskiej, z wyjątkiem 4 baterii „Śmierci”, został rozformowany. Równocześnie 2 pułk artylerii górskiej został przemianowany na 1 pułk artylerii górskiej i dyslokowany do Stryja (II dywizjon pozostał w Przemyślu)[3].
19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 16 września, jako datę święta pułkowego[4]. Pułk obchodził swoje święto w rocznicę bitwy pod Dytiatynem stoczonej w roku 1920 przez 4 baterię „Śmierci”[5].
Minister spraw wojskowych rozkazem B. Og. Org. 403 Tjn. Org. II, ogłoszonym 18 maja 1929, wydzielił 1 pułk artylerii górskiej ze składu 10 Grupy Artylerii i wcielił do 6 Grupy Artylerii[6][7].
30 marca 1931 roku Minister Spraw Wojskowych podporządkował pułk dowódcy 11 Dywizji Piechoty[8].
Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych B.O.O. 1129/tjn./org. z 1 sierpnia 1931 roku 1 pag został rozformowany, a na jego bazie zorganizowany został 1 Pułk Artylerii Motorowej[9].
Organizacja pokojowa pułku edytuj
- dowództwo pułku
- I dywizjon (dowództwo dyonu i 3 baterie)
- II dywizjon (dowództwo dyonu i 3 baterie)
- kadra oddziału łączności
- kadra baterii zapasowej
Kadra pułku edytuj
- Dowódcy pułku
- kpt. inż. Kazimierz Stefczyk (p.o. od 20 X 1921[10])
- ppłk art. Rudolf Lemmé[a] (15 VIII 1922[10] – 18 I 1925[12])
- ppłk art. Leopold Połoszynowicz (p.o. I 1925[13] – VIII 1926[14])
- ppłk art. Czesław Górkiewicz (VIII 1926[14] – I 1928[15])
- ppłk art. Edward Czopór (III 1928[16] – VI 1931[17])
- ppłk art. Tadeusz Bogdanowicz (VI[17] – VIII 1931)
- Zastępcy dowódcy pułku
- ppłk art. Wincenty Cybulski (do 1 XI 1922[18] )
- ppłk art. Henryk Kreiss (1 XI 1922[18] – 1923)
- ppłk Karol Janeczek (1924)
- ppłk SG Jerzy Łunkiewicz (do XI 1928[19])
- mjr / ppłk art. Józef Rymut (od I 1930[20])
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Lewandowski 1929 ↓, s. 5.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 6 z 24 lutego 1928 roku, poz. 67.
- ↑ Lewandowski 1929 ↓, s. 21.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
- ↑ Lewandowski 1929 ↓, s. 20.
- ↑ Dodatek Tajny Nr 8 do Dziennika Rozkazów z 18 maja 1929, poz. 14. [w:] Oddział II, sygn. I.303.4.184, s. 11 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-23].
- ↑ Kuprianis 2010 ↓, s. 55.
- ↑ Zarzycki 1992 ↓, s. 12.
- ↑ Zarzycki 1992 ↓, s. 12-13.
- ↑ a b Zarzycki 1992 ↓, s. 21.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 9 kwietnia 1925 roku, s. 194.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 stycznia 1925 roku, s. 27.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 stycznia 1925, s. 26.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 21 sierpnia 1926 roku, s. 269.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 25.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 89.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 235.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 23 listopada 1922 roku, s. 849.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 343.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 21 stycznia 1930 roku, s. 10.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Artur Kuprianis: Łódzka 4 Grupa Artylerii w latach 1929-1939. Łódź: Wydawnictwo Ibidem, 2010. ISBN 978-83-62331-00-0.
- Jan Lewandowski: Zarys historii wojennej 1-go Pułku Artylerii Górskiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Piotr Zarzycki: 1 Pułk Artylerii Motorowej. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1992, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 83-85621-12-1.