2 Pułk Dragonów (austro-węgierski)
Czeski Pułk Dragonów Nr 2 – pułk kawalerii cesarsko-królewskiej Armii.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1672 |
| Rozformowanie |
1918 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Święto |
21 czerwca |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
obrist Antonio von Caraffa |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Łańcut, Sopron, Wiener Neustadt, Ołomuniec, Bzenec, Tarnopol, Czortków, Trembowla, Dobřany |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
17 Brygada Kawalerii |
Historia pułku edytuj
W 1672 roku został utworzony Pułk Kirasjerów obrista Antonio von Caraffa. W 1798 roku oddział został przemianowany na Pułk Kirasjerów Nr 2[1].
W 1846 roku sztab pułku stacjonował w Łańcucie[2].
1 października 1867 roku oddział został przemianowany na Pułk Dragonów Nr 2.
W 1883 roku sztab pułku razem z kadrą zapasową stacjonował w Sopronie (niem. Ödenburg)[3]. W następnym roku sztab pułku razem z kadrą zapasową został przeniesiony do Wiener Neustadt na terytorium 2 Korpusu[4]. W 1889 roku pułk wchodził w skład 17 Brygady Kawalerii w Wiedniu[5][6].
W 1892 roku pułk został przeniesiony na terytorium 1 Korpusu i włączony w skład 20 Brygady Kawalerii w Krakowie. Sztab pułku razem z 2. dywizjonem oraz kadrą zapasową został przeniesiony do Ołomuńca (niem. Olmütz), natomiast 1. dywizjon do miejscowości Bzenec (niem. Bisenz)[7][8].
W 1898 roku pułk został przeniesiony na terytorium 11 Korpusu i włączony w skład 15 Brygady Kawalerii. Sztab pułku razem z 2. dywizjonem został przeniesiony do Tarnopola, a 1. dywizjon do Trembowli. Kadra zapasowa pułku została przesunięta do miejscowości Dobřany na terytorium 8 Korpusu[9].
W 1914 roku pułku stacjonował na terytorium 11 Korpusu (sztab w Tarnopolu, 1. dywizjon w Czortkowie, a 2. dywizjon w Trembowli), natomiast kadra zapasowa pułku załogowała w Dobřanach. Pułk wchodził w skład 15 Brygady Kawalerii[10].
Swoje święto pułk obchodził 21 czerwca w rocznicę bitwy pod Tokajem stoczonej w 1673 roku[1].
Organizacja pułku edytuj
- komenda pułku
- 1 dywizjon
- 2 dywizjon
- kadra zapasowa
- pluton pionierów
- patrol telegraficzny
Dywizjon składał się z trzech szwadronów liczących 117 dragonów. Pułk według etatu liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.
Szef pułku edytuj
Kolejnymi szefami pułku byli:
- FM Antonio von Caraffa (1672 – †6 III 1693),
- FM Teodor Józef Lubomirski (1736 – †6 II 1745),
- GdK Karl von Caramelli di Castiglione-Fallet (1767 – †29 II 1788),
- GdK książę Modeny Franciszek IV Habsburg-Este (1789 – †21 I 1846),
- FML Heinrich Sunstenau von Schützenthal (1846 – 1850),
- król Bawarii Maksymilian II (1850 – †10 III 1864),
- pruski FM Friedrich von Wrangel (1864 – †2 XI 1877),
- GdK Tassilo von Festetics de Tolna (1877 – †7 II 1883),
- GdK Nikolaus Pejácsevich von Veröcze (1883 – †6 VII 1890),
- generał pułkownik Eduard von Paar (od 1890)[1].
Obowiązki drugiego szefa pułku wykonywali:
- FML Heinrich Sunstenau von Schützenthal (1845 – 1846 oraz 1850 – †4 XI 1865),
- FML Tassilo von Festetics de Tolna (1865 – 1877)[1].
Komendanci pułku edytuj
- obrist Antonio von Caraffa (1673)
- obristlieutenant Horatio Strassoldo (1674 – 1680)
- płk Friedrich Hein von Heinsberg (1867 – 1869)
- płk Karl Beales (1869 – 1876)
- płk Wilhelm Uiberfeld (1876 – 1878)
- płk Alfred Lorenz (1878)
- ppłk / płk Wenzel Festetics de Tolna (1878 – 1884 → urlopowany)
- ppłk Leopold Powa (Pova) (1884 – 1885)
- płk Hugo Förster (1885 – 1891)
- płk Hugo Kálnoky von Köröspatak (1891 – 1896 → urlopowany)
- płk Franz von Zwackh zu Holzhausen (1896 – 1898 → stan spoczynku)
- płk Wilhelm von Schnehen (1898 – 1902 → stan spoczynku)
- płk Anton Hroch von Dalebor (1902 – 1905 → stan spoczynku)
- płk Karl von Skala (1905 – 1907)
- ppłk / płk Adam Pietraszkiewicz (XII 1907 – VII 1912 → komendant 14 Brygady Kawalerii)
- ppłk / płk Karl von Peche (1912 – 1914[1])
- płk Jan Bolesta Koziebrodzki († 10 V 1915)[11]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Schematismus 1914 ↓, s. 666.
- ↑ Militär-Schematismus 1846 ↓, s. 294.
- ↑ Militär-Schematismus 1884 ↓, s. 551.
- ↑ Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 553.
- ↑ Schematismus 1890 ↓, s. 97, 582.
- ↑ Schematismus 1892 ↓, s. 97, 618.
- ↑ Schematismus 1893 ↓, s. 95, 634.
- ↑ Schematismus 1898 ↓, s. 111, 652.
- ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 131, 654.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 104, 666.
- ↑ Kleine Chronikl. „Wiener Zeitung”. Nr 111, s. 4, 17 maja 1915. (niem.).
Bibliografia edytuj
- Militär-Schematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1846. (niem.).
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1884. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1883. (niem.).
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1885. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1884. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1898. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1897. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1893. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1893. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).