Wikipedia

36 Pułk Piechoty Obrony Krajowej

(Przekierowano z 36 Pułk Piechoty k.k. Landwehry)

Pułk Piechoty Obrony Krajowej Kołomyja Nr 36 (LIR Nr 36) – pułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

Pułk Piechoty Obrony Krajowej
Kołomyja Nr 36
Landwehrinfanterieregiment
Kolomea Nr 36
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1898

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Kołomyja

Tradycje
Kontynuacja

Pułk Strzelców Nr 36

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Kołomyja

Rodzaj sił zbrojnych

c. k. Obrona Krajowa

Rodzaj wojsk

piechota

Koszary piechoty w Kołomyi

Historia pułku edytuj

W 1869 zostały utworzone samodzielne Bataliony Obrony Krajowej Kołomyja Nr 66 i Suczawa Nr 78. 1 maja 1889 Batalion OK Kołomyja Nr 66 został włączony w skład nowo powstałego Pułku Piechoty OK Stanisławów Nr 20, jako IV batalion, natomiast Batalion OK Suczawa Nr 78 w skład Pułku Piechoty Czerniowce Nr 22 również jako IV batalion[1].

1 października 1898 w Kołomyi został sformowany Pułk Obrony Krajowej Kołomyja Nr 36. W skład pułku został włączony IV batalion Pułku Piechoty OK Stanisławów Nr 20 i IV batalion Pułku Piechoty Czerniowce Nr 22 oraz nowo powstały batalion[2].

Okręg uzupełnień Kołomyja (niem. Kolomea).

Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z numerem pułku „36”. W lipcu 1914 skład narodowościowy pułku: 70% - Rusini, 21% - Polacy[3].

W latach 1903–1914 komenda pułku oraz wszystkie bataliony stacjonowały w Kołomyi.

W sierpniu 1914 pułk wchodził w skład 86 Brygady Piechoty OK należącej do 43 Dywizji Piechoty OK (III Korpus[4]).

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w grudniu 1914 i pierwszej połowie 1915 w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Cmentarz wojenny nr 77 - Ropica Ruska, Cmentarz wojenny nr 78 - Ropica Ruska, Cmentarz wojenny nr 198 - Błonie, Cmentarz wojenny nr 192 - Lubcza.

11 kwietnia 1917 pułk został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 36 (niem. Schützenregiment Nr 36)[5].

Żołnierze pułku edytuj

Komendanci pułku
  • płk Werner Freiher von Mandelsloh (1903–1905)
  • płk Emil Lischka (1906–1911)
  • płk Franz Pfeifer Edler von Lindenrode (1912–1914[2])
  • płk Wojciech Dobija (1914)
Oficerowie i podoficerowie

Przypisy edytuj

  1. ↑ Schematismus 1897 ↓, s. 329, 345.
  2. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 298.
  3. ↑ Austrian & Hungarian Landwehr Infantry Ethnicity. Glenn Jewison & Jörg C. Steiner. [dostęp 2021-11-07]..
  4. ↑ Order of Battle - Galicia August, 1914. Glenn Jewison & Jörg C. Steiner. [dostęp 2021-11-07]..
  5. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 360.

Bibliografia edytuj

  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1897. Wiedeń: styczeń 1897. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914. (niem.).
  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918. (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=36_Pułk_Piechoty_Obrony_Krajowej&oldid=71729492”