371 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

371 Dywizja Piechoty (niem. 371. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w walkach przeciw Armii Czerwonej. Zniszczona pod Stalingradem.

371 Dywizja Piechoty
371. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

17 lutego 1942

Rozformowanie

1943,8 maja 1945

Nazwa wyróżniająca

Ähren-Division

Dowódcy
Pierwszy

Richard Stempel

Ostatni

Rolf Scherenberg

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Sformowana na poligonie Beverloo na mocy rozkazu z 17 lutego 1942 roku, w 19. fali mobilizacyjnej przez VI Okręg Wojskowy. Po przetransportowaniu na terytorium Związku Radzieckiego, uczestniczyła w walkach przeciw Armii Czerwonej. W styczniu 1943 roku gen. Stempel, dowodzący 371 DP poległ, a dywizja została zniszczona w czasie bitwy stalingradzkiej[1].

Dowódcy dywizji edytuj

Struktura organizacyjna edytuj

  • Skład w lutym 1942:

669., 670. i 671. pułk piechoty, 371. pułk artylerii, 371. batalion pionierów, 371. oddział przeciwpancerny, 371. oddział łączności;

  • Skład w kwietniu 1942:

669., 670. i 671. pułk piechoty, 371. pułk artylerii, 371. batalion pionierów, 371. oddział rozpoznawczy, 371. oddział przeciwpancerny, 371. oddział łączności, 371. polowy batalion zapasowy;

  • Skład w marcu 1943:

669., 670. i 671. pułk grenadierów, 371. pułk artylerii, 371. batalion pionierów, 371. oddział rozpoznawczy, 371. oddział przeciwpancerny, 371. oddział łączności, 371. polowy batalion zapasowy;

  • Skład w maju 1943:

669., 670. i 671. pułk grenadierów, 371. pułk artylerii, 371. batalion pionierów, 371. batalion fizylierów rozpoznawczy, 371. oddział przeciwpancerny, 371. oddział łączności, 371. polowy batalion zapasowy.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj