37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939 (61-K)
37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939 (61-K) (ros. 37-мм автоматическая зенитная пушка образца 1939 года, 61-К) – radziecka holowana armata przeciwlotnicza.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Długość lufy |
2729 mm (z nasadą zamkową) |
| Donośność |
6700 m (pionowa) |
| Prędkość pocz. pocisku |
872 m/s (przeciwpancerno-smugowego) |
| Długość |
5500 mm (w położeniu marszowym) |
| Masa |
ok. 2100 kg |
| Kąt ostrzału |
-5° do +85° (w pionie) |
| Szybkostrzelność |
160–180 strz./min |
| Czas przejścia w położenie bojowe |
25–30 s |
| Prędkość marszowa |
do 60 km/h |
Armatę przeciwlotniczą wz. 1939 skonstruował zespół kierowany przez Michaiła Łoginowa. Była to armata automatyczna, której automatyka działała na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Zamek klinowy, o pionowym ruchu klina; zasilanie z pięcionabojowych łódek. Armata była wyposażona w hydrauliczny opornik i sprężynowy powrotnik. Armata była holowana na czterech kołach, w pozycji bojowej spoczywała na czterech podnośnikach. Istniała możliwość prowadzenia ognia podczas marszu. Mogła być wyposażona w stalową tarczę ochronną. Czas przejścia z położenia marszowego w bojowe wynosił 25–30 s.
Działo 61-K stało się podstawą do opracowania morskich dział przeciwlotniczych 70-K i W-11-M. Opracowano także wersję samobieżna oznaczoną jako ZSU-37, a niektóre zespoły działa 61-K zostały wykorzystane przy projektowaniu podwójnie sprzężonej 25 mm armaty plot wz. 1944 (94-KM).
| Produkcja dział 61-K | |||||||||||
| Rok | 1939 | 1940 | 1941 | 1942 | 1943 | 1944 | 1945 | Razem | |||
| Wyprodukowano, szt. | 15 | 691 | 2200 | 3896 | 5477 | 5998 | 1545 | 19 822 | |||
W muzeach
edytujBibliografia
edytuj- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.
Linki zewnętrzne
edytuj• http://www.muzeum.drzonow.eu/index.php/eksponat-wrzesnia-2022-armata-plot-61k [dostęp z dnia 10.03.2023]