3 Pomorska Dywizja Zmechanizowana
3 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Romualda Traugutta (3 DZ) – związek taktyczny Wojsk Zmechanizowanych ludowego Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1962 |
| Rozformowanie |
1988 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Patron | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Janusz Sieczkowski |
| Ostatni |
płk Jan Wójtowicz |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład |
Etat Nr 5/323-5/337 |
Formowanie i zmiany organizacyjneEdytuj
Na podstawie zarządzenia Nr 023/Org. szefa Sztabu Generalnego WP z 7 marca 1962 roku 3 Pomorska Dywizja Piechoty została przeformowana w 3 Pomorską Dywizję Zmechanizowaną[1] według etatów Nr 5/323-5/337 skadrowanej dywizji zmechanizowanej o stanie osobowym 2237 żołnierzy i 68 pracowników cywilnych[2].
W 1988 roku 3 DZ została przeformowana w 3 Bazę Materiałowo-Techniczną. W 1991 roku, w ramach planu odbudowy jednostek na tzw. „ścianie wschodniej”, rozpoczęto odtwarzanie 3 Dywizji Zmechanizowanej. Sformowano dowództwo dywizji oraz 7 pułk zmechanizowany. W 1993 roku ze względu na braki kadrowe i sprzętowe formowanie kolejnych jednostek zostało wstrzymane. W 1994 została sformowana 3 Brygada Zmechanizowana, która gotowość bojową osiągnęła w następnym roku.
Struktura organizacyjnaEdytuj
- Dowództwo 3 Dywizji Zmechanizowanej w Lublinie
- 7 Kołobrzeski pułk zmechanizowany w Lublinie
- 8 Bydgoski pułk zmechanizowany w Hrubieszowie
- 45 pułk zmechanizowany w Siedlcach
- 5 pułk czołgów średnich we Włodawie
- 3 Kołobrzeski pułk artylerii w Chełmie
- 18 dywizjon artylerii przeciwlotniczej w Siedlcach
- 42 dywizjon rakiet taktycznych w Choszcznie (eksterytorialnie w POW)
- 53 batalion łączności w Lublinie
- 3 batalion remontowy w Lublinie
Dowódcy dywizjiEdytuj
- płk Janusz Sieczkowski (1962–1966)
- płk Edward Mogielnicki (1966–1967)
- płk Henryk Wysocki (1967–1968)
- płk Filip Majewski (1968–1971)
- płk Franciszek Fiutek (1971–1974)
- płk Mieczysław Kędzia (1974–1977)
- płk / gen. bryg. Kazimierz Bogdanowicz (1978–1983)
- płk Jan Wójtowicz (1983–1988)
PrzypisyEdytuj
- ↑ Puchała 2013 ↓, s. 276.
- ↑ Jerzy Kajetanowicz, Polska piechota w latach 1955–1963, Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych Nr 2 (128), Wrocław 2003, ISSN 1230-5243, s. 177.
BibliografiaEdytuj
- Jerzy Kajetanowicz, Polskie wojska pancerne i zmechanizowane w latach 1955–1990, Poligon 2010, nr 3
- Benon Miśkiewicz, Wojsko polskie w XX wieku, Poznań: wydawnictwo Kurpisz, 2006, ISBN 83-89738-76-7, OCLC 69270962.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja „Historia i Kultura”, 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.