48 Armia (ZSRR)

48 Armia
48-я армия
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1941
Rozformowanie	1945
	Działania zbrojne
	II wojna światowa; Operacja Bagration; Operacja wiślańsko-odrzańska
	Organizacja
Dyslokacja	ZSRR, Generalne Gubernatorstwo, III Rzesza
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Podległość	Front Centralny; 1 Front Białoruski; 2 Front Białoruski

48 Armia (ros. 48-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

HistoriaEdytuj

48 Armia wchodziła w skład Frontu Centralnego i 1 Frontu Białoruskiego. Dowodzona przez gen. płk Prokofija Romanienkę brała udział w operacji Bagration^[2]. Uczestniczyła w ciężkich walkach z niemiecką 2 Armią przebijającą się przez Puszczę Białowieską^[3]. We wrześniu prowadziła walki o uchwycenie i utrzymanie przyczółka na Bugu^[4].

Następnie, w składzie wojsk 2 Frontu Białoruskiego brała udział w ofensywie styczniowej. Od listopada 1944 dowódcą 48 Armią był gen. por. Nikołaj Gusiew. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. mjr Iwan Glebow^[5]. Od 14 stycznia 1945 prowadziła natarcie w kierunku Przasnysza i Makowa Mazowieckiego. W dniach 19 i 20 marca 1945 razem z 5 Gwardyjską Armią Pancerną toczyła walki w rejonie Braniewa, w ramach operacji wschodniopruskiej^[6].

↑ ^a ^b Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 144.
↑ Bogusław Wołoszański, Encyklopedia II wojny światowej. Front. Warszawa 1997, s. 99.
↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.33.
↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.445.
↑ ^a ^b Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s.591.
↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.45, 292.