4 Batalion Łączności (PSZ)
4 Batalion Łączności (4 błącz) – pododdział[1] łączności Polskich Sił Zbrojnych.
 Barwy 4 batalionu łączności | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1945 |
| Rozformowanie |
1947 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Zygmunt Gordon |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Formowanie pododdziałów łączności 4 Dywizji Piechoty rozpoczęto w Szkocji zimą 1945. Rozkazem nr 21/45 z 4 lutego 1945 utworzyły one 4 Batalion Łączności. Zdolność bojową batalion miał osiągnąć do 1 czerwca 1945. W walkach na froncie nie wziął udziału. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego, a żołnierze w ok. 80% z armii niemieckiej lub organizacji Todta, do których to wcześniej zostali przymusowo wcieleni[2].
Obsada personalna edytuj
- dowódca batalionu – ppłk Zygmunt Gordon
- zastępca dowódcy batalionu – kpt. łącz. Zdzisław Szymon Kossakowski (III 1945 – IX 1946)[3][4], kpt. Tadeusz Szulc[5]
- adiutant batalionu - por. Zdzisław Pietrzyk[4]
- dowódca kompanii dowodzenia – kpt. F. Socha[4], kpt. Marcin Siekierski
- dowódca 1 kompanii – kpt. Arkadiusz Hajbowicz, kpt. J. Kurbiel[4]
- dowódca 2 kompanii – kpt. Zbigniew Mareczek
- dowódca 3 kompanii – kpt. Marian Jurkowski
Przypisy edytuj
- ↑ Według ówczesnej terminologii był to oddział.
- ↑ 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 5.
- ↑ Zdzisław Szymon Kossakowski. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.13656 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-14].
- ↑ a b c d 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 41-42.
- ↑ 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 33.
Bibliografia edytuj
- Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk: Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
- 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.