4 Zapasowy Pułk Piechoty
4 zapasowy pułk piechoty – zapasowy oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1944 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Sformowany w 1944 w okolicach Sum celem uzupełniania 3 Dywizji Piechoty[1]. Następnie dowództwo pułku przeniesiono do miejscowości Mała Czernetszyna, a 1 lipca 1944 do Korostyszewa. W sierpniu 1944 stacjonował w Białymstoku[1]. Ostatnim miejscem postoju pułku był Gdańsk[2]. Z końcem 1944 roku na ochotnika do służby w pułku stacjonującym w Białymstoku zgłosił się Romuald Rajs ps. Bury, podając się za Jerzego Górala. Z końcem grudnia 1944 powierzono mu funkcję dowódcy 2 plutonu 4. Kompanii Samodzielnego Batalionu Ochrony Lasów Państwowych. Po kilku miesiącach porzucił służbę[3].
Jednostkę rozformowano rozkazem NDWP nr 0156/org. z 29 czerwca 1945, a na jej bazie utworzono 16 Dywizję Piechoty[2].
Żołnierze pułku
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Komornicki 1965 ↓, s. 237-239.
- ↑ a b Anna Gąsiorowska; Materiały archiwalne...
- ↑ Karbowiak i Karbowiak 2025 ↓, s. 94,95.
Bibliografia
edytuj- Arkadiusz Karbowiak, Michał Karbowiak: Bohaterowie czy zbrodniarze? Rozmowy o polskim podziemiu. Rzeszów: 2025. ISBN 978-83-68153-42-2.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- Anna Gąsiorowska; Materiały archiwalne jednostek zapasowych piechoty z okresu 1943—1945. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-05)].