52 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Węgierski Pułk Piechoty Nr 52 (IR. 52) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Węgierski Pułk Piechoty Nr 52
Ungarisches Infanterie Regiment Nr 52
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1741

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Węgierski

Tradycje
Święto

23 marca

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Graz, Pecz, Stolac, Budapeszt, Slavonski Brod, Dubrownik

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

7 Dywizja Piechoty

Porucznik IR. 52 w mundurze służbowym

Historia pułku

edytuj

Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1741 roku[1].

Okręg uzupełnień nr 52 Pecz na terytorium 4 Korpusu[1].

Pułk obchodził swoje święto 23 marca w rocznicę bitwy pod Novarą stoczonej w 1849 roku, w czasie wojny austriacko-piemonckiej[1].

Kolory pułkowe: ciemny czerwony (dunkelrot), guziki złote.

Skład narodowościowy w 1914 roku 52% – Węgrzy, 38% – Niemcy[2].

W 1875 sztab pułku znajdował się w Grazu, natomiast komenda rezerwowa i stacja okręgu uzupełnień w Peczu (niem. Fünfkirchen[3].

W latach 1903–1905 pułk stacjonował w Peczu, z wyjątkiem 3. batalionu, który stacjonował w Stolacu.

W latach 1906–1911 komenda pułku razem z 1. i 4. batalionem stacjonowała w Budapeszcie, natomiast 2. i 3. batalion zamiennie w latach 1906–1907 odpowiednio w Stolacu i Peszcie oraz w latach 1908–1911 w Peszcie i Stolacu.

W latach 1912–1914 komenda pułku razem z 1. i 4. batalionem stacjonowała w Slavonskim Brodzie (niem. Brod an der Save), 3. batalion w Peszcie, a 2. batalion był detaszowany w Dubrowniku (niem. Ragusa)[1].

W 1914 roku pułk (bez 2. i 3. batalionu) wchodził w skład 13 Brygady Piechoty należącej do 7 Dywizji Piechoty, natomiast 2. batalion był podporządkowany komendantowi 4 Brygady Górskiej należącej do 47 Dywizji Piechoty, natomiast 3. batalion wchodził w skład 61 Brygady Piechoty należącej do 31 Dywizji Piechoty[4].

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w Królestwie Kongresowym w lutym 1915 roku.

Szefowie pułku

edytuj

Kolejnymi szefami pułku byli:

Drugimi szefami pułku byli:

  • FZM Andreas von Martonitz (1825 – †7 III 1855)
  • FML Anton von Herzinger (1855 – †11 VII 1868)[1].

Żołnierze

edytuj
Komendanci pułku
  • płk Anton Edler von Ballarini (1873–1876)
  • płk Carl Polz von Ruttersheim (1876–1880 → komendant 33 Brygady Piechoty)
  • płk Joseph Draudt von Val Tione (1880 – )
  • płk Alois von Panos ( – 1899)
  • płk Viktor Udvarnoky de Kis-Jóka (1899–1905 → komendant 62 Brygady Piechoty)
  • płk Nikolaus Fekete de Bélafalva (1905–1908 → komendant 34 Brygady Piechoty)
  • płk Franz Resch (1908–1912 → komendant 34 Brygady Piechoty)
  • płk Lukas von Vuchetich (1912–1914[1])
Oficerowie

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj