69 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
Węgierski Pułk Piechoty Nr 69 (IR. 69) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1860 |
Rozformowanie |
1918 |
Nazwa wyróżniająca | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Georg Reinbold |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Historia pułku
edytujPułk został utworzony 1 lutego 1860 roku z połączenia dwóch batalionów Pułku Piechoty Nr 19 i jednego batalionu Pułku Piechoty Nr 27[1][2].
Okręg uzupełnień nr 69 Székesfehérvár (niem. Stuhlweißenburg) na terytorium 4 Korpusu.
Kolory pułkowe: szaroniebieski (hechtgrau), guziki srebrne. Skład narodowościowy w 1914 roku 92% – Węgrzy[3].
W 1867 roku sztab pułku stacjonował w Brnie (niem. Brünn), natomiast komenda okręgu uzupełnień i kancelaria rachunkowa pozostawały w Székesfehérvár[4]. W następnym roku sztab pułku został przeniesiony do Igławy (niem. Iglau)[5].
W latach 1903–1905 sztab pułku razem z 2. i 4. batalionem stacjonował w Budapeszcie, 3. batalion w Székesfehérvár, a 1. batalion był detaszowany do Bilećy (niem. Bilek).
W latach 1906–1908 sztab pułku razem z 2. i 3. batalionem stacjonował w Peczu (węg. Pécs), 4. batalion w Székesfehérvár, natomiast 1. batalion był detaszowany do Bilećy, a od 1908 roku do Kaposváru.
W latach 1909–1914 sztab pułku razem z 1. i 2. batalionem stacjonował w Peczu, 4. batalion w Székesfehérvár, a 3. batalion był detaszowany na terytorium 16 Korpusu do Bilećy, a od 1912 roku do Hercegu Novi (wł. Castelnuovo)[2].
Pułk (bez 3. batalionu) wchodził w skład 61 Brygady Piechoty w Budapeszcie należącej do 31 Dywizji Piechoty, natomiast detaszowany 3. batalion wchodził w skład 4 Brygady Górskiej w Dubrowniku należącej do 47 Dywizji Piechoty[6].
W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w Królestwie Kongresowym w okolicach Łodzi w 1914 roku i w Galicji 1915 roku. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzu: we wsi Borowa wieś, gm. Wola Krzysztoporska, pow. piotrkowski, Cmentarz wojenny nr 264 – Szczurowa.
Szefowie pułku
edytujKolejnymi szefami pułku byli:
- FML Georg Jelačić von Bužim (1860 – †10 VII 1901[7]),
- FZM Anton Joseph Maria von Pitreich (1901 – †23 VII 1907[8]),
- GdI Johan Nepomuk Christoph Mörk von Mörkenstein (1907 – †1 VIII 1912[9]),
- FZM Ernst von Leithner (1913 – †1 VII 1914[10])[2],
- marszałek polny Paul von Hindenburg (od 1914).
Komendanci pułku
edytuj- płk Georg Reinbold von Aroldingen und Eltzingen (1860[1] – 1 XI 1867 → stan spoczynku w stopniu generała majora[11])
- płk Karl Pötting und Persing von Ober-Falkenstein (1867[5] → brygadier 1 Dywizji Piechoty w Wiedniu)
- płk Karl Maywald (1868 – )
- płk Carl Maywald (1873)
- płk Heinrich Krauß (1903–1906)
- płk Viktor Weber von Webenau (1907–1910)
- płk Emil Baumgartner von Wallbruck (1911–1914[2] → komendant 14 Brygady Piechoty)
- płk Ludwig Jankovich von Jeszenicze (1914–1915 → członek Wojennej Komisji Naukowej)
- płk Ludwig Pittner (do †2 VI 1915)
- płk Gottfried Huber (1915)
- płk Adalbert Scholtz von Krechowce (1917–1918)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Militärschematismus 1861-1862 ↓, s. 268.
- ↑ a b c d Schematismus 1914 ↓, s. 516.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ Militärschematismus 1867 ↓, s. 314.
- ↑ a b Militärschematismus 1868 ↓, s. 340.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 89, 116.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 79.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 139.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 122.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 104.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 149.
Bibliografia
edytuj- Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1861-1862. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, marzec-kwiecień 1862. (niem.).
- Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1867. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, kwiecień 1867. (niem.).
- Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1868. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1867. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
- Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Nr 69. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner