Wikipedia

6 Armia (III Rzesza)

armia III Rzeszy

6 Armia (Grupa Armijna Balck, Grupa Armijna Fretter-Pico, niem. 6. Armee) – jedna z niemieckich armii, uczestniczyła w agresjach na Polskę i Francję oraz w ataku na Związek Radziecki, skapitulowała w Stalingradzie.

6 Armia
6. Armee
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

10 października 1939,
5 marca 1943

Rozformowanie

2 lutego 1943 (kapitulacja),
6 maja 1945 (kapitulacja)

Tradycje
Rodowód

10 Armia

Dowódcy
Pierwszy

Walter von Reichenau

Ostatni

Hermann Balck

Działania zbrojne
II wojna światowa
agresja na Polskę
agresja na Francję
atak na Związek Radziecki
operacja Fall Blau
bitwa stalingradzka
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

lądowe

Formacja

Wermacht

Podległość

Grupa Armii Południe →
Grupa Armii Don

Feldmarszałek Walter von Reichenau
gen. płk. Friedrich Paulus

Utworzona została w 1939 roku jako 10 Armia i pod tą nazwą uczestniczyła w agresji na Polskę. Przemianowanie na 6 Armię miało miejsce 10 października 1939 roku. Pod nazwą 6 Armii brała udział w inwazjach na Belgię i Francję (w składzie Grupy Armii B) oraz w ataku na ZSRR (w składzie Grupy Armii Południe), gdzie walczyła przeciw Armii Czerwonej od 22 czerwca 1941 do 2 lutego 1943 roku[1].

W czasie bitwy o Stalingrad w której uczestniczyła, walcząc w okrążeniu i odcięciu od 23 listopada 1942 roku do 2 lutego 1943 roku, została podporządkowana Grupie Armii Don. Skapitulowała 31 stycznia 1943 roku w Stalingradzie przed Armią Czerwoną, a dowódca 6 Armii gen. Friedrich Paulus oddał się do radzieckiej niewoli, następnego dnia po otrzymaniu awansu do stopnia feldmarszałka[2]. Razem z nim do niewoli trafili szef sztabu gen. Arthur Schmidt, adiutant i grupa oficerów sztabowych[3].

Odtworzono ją w marcu 1943 roku w południowej Rosji z Odcinka Armijnego Hollidt. Dalej walczyła na froncie wschodnim, w sierpniu 1944, wraz z większością Grupy Armii Południowa Ukraina, została ponownie niemal doszczętnie zniszczona. Jej resztki posłużyły do kolejnego odtworzenia armii, zwanej dodatkowo we wrześniu 1944 Grupą Armijną Fretter-Pico, a w okresie styczeń – marzec 1945 Grupą Armijną Balck.

Dowództwo armii edytuj

Dowódcy:

Szefowie sztabu:

  • gen. mjr Friedrich Paulus (do 3.09.1940)
  • gen. mjr Ferdinand Heim (3.09.1940 - 15.05.1942)
  • gen. por. Arthur Schmidt (15.05.1942 - do kapitulacji)
  • gen. mjr Walther Wenck (6.03.1943 - 10.03.1943)
  • gen. mjr Max Hermann Bork (10.03.1943 - 15.04.1944)
  • gen. mjr Helmuth Voelter (20.04.1944 - 9.08.1944)
  • gen. mjr Ludwig Heinrich (Heinz) Gaedcke (15.08.1944 - do kapitulacji)[4]

Struktura organizacyjna edytuj

Jednostki armijne w 1943 roku: 306 Wyższe Dowództwo Artylerii, 593 Komendantura Tyłów, 549 pułk łączności i 541 Dowództwo Zaopatrzenia

Skład w maju 1940 roku:

Skład 22 czerwca 1941 roku[5]:

Skład w styczniu 1942 roku:

Skład w lutym 1943 roku:

Skład w czerwcu 1944 roku:

Skład w lutym 1945 roku:

Skład 12 kwietnia 1945 roku[6]:

Przypisy edytuj

  1. ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 206.
  2. ↑ Bishop 2009 ↓, s. 83.
  3. ↑ Bezymienski 1979 ↓, s. 209.
  4. ↑ https://www.lexikon-der-wehrmacht.de/Gliederungen/Armeen/6Armee.htm
  5. ↑ Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 46.
  6. ↑ Sawicki 1987 ↓, s. 197.

Bibliografia edytuj

  • Lew Bezymienski: Jak powstawał plan Barbarossa. Warszawa: 1979.
  • Chris Bishop: Niemiecka piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11-428-9.
  • Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
  • Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
  • Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim. Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=6_Armia_(III_Rzesza)&oldid=71691363”