6 Brygada Artylerii Armat
6 Brygada Artylerii Armat im. gen. Józefa Bema – związek taktyczny artylerii Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1956 |
| Rozformowanie |
1957 |
| Patron | |
| Tradycje | |
| Rodowód |
6 Dywizja Artylerii |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 2096[3] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk | |
Formowanie edytuj
Jesienią 1956 roku z 6 Dywizji Artylerii Przełamania wyłączono 19. i 25 BAH i w ten sposób przekształcono dywizję w 6 Brygadę Artylerii Przełamania. Wyłączone brygady przeniesiono do Orzysza i Bartoszyc podporządkowując je 8 DAP.
W 1957 r. brygadę przekształcono w 6 Brygadę Artylerii Armat. Brygada stacjonowała w Grudziądzu.
Struktura organizacyjna edytuj
- dowództwo i sztab
- dwa dywizjony artylerii haubic
- dywizjon artylerii haubic ciężkich
- dywizjon moździerzy ciężkich
- dywizjon artylerii rakietowej
- dywizjon szkolny
Stan osobowy: 1462 żołnierzy, w tym: 198 oficerów, 298 podoficerów i 966 szeregowych.
Uzbrojenie: 39 haubic 122 mm typu M-30, 20 ciężkich haubicoarmat 152 mm typu MŁ-20, 14 moździerzy 120 mm, 6 moździerzy 240 mm, 20 artyleryjskich wyrzutni rakietowych BM-24.
Oficerowie brygady edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Rozkaz nr 0026/Org. z 4 września 1956 roku
- ↑ Leszkowicz 2022 ↓, s. 748.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
Bibliografia edytuj
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.